Afkomutrygging aldraðra og öryrkja.
Frú forseti. Það er háttur hv. þm. Péturs Blöndals þegar rætt er um kjör þeirra sem minna mega sín í þjóðfélaginu að draga upp tölur og töflur máli sínu til stuðnings, en það vill nú þannig til að oft og tíðum eru þessar tölur og töflur þannig til komnar að veigamiklum þáttum er sleppt úr.
Það svar sem hv. þingmaður vitnaði í hér áðan, ef ég man það rétt, miðaðist við ráðstöfunartekjur aldraðra fyrir skatt. Þar var því ekki svarað hverjar ráðstöfunartekjur aldraðra væru og hvernig þær hefðu þróast miðað við raunráðstöfunartekjur þegar búið væri að borga skatta og skyldur til ríkisins. Getur hv. þingmaður ekki verið sammála mér um það að aldraðir séu farnir að greiða meiri skatt til ríkisins og í raun af lægri heildarupphæð en þeir gerðu áður? Getur hv. þingmaður ekki verið mér sammála um það að kjör aldraðra hafi rýrnað vegna þess að persónuafslátturinn hafi hvorki fylgt vísitölu neysluverðs né launavísitölum?
Ef hv. þingmaður er ekki að segja að aldraðir segi ósatt í málflutningi sínum, hvað er hann þá að segja? Hér hefur verið farið með tölur, og það gerði ég sjálfur áðan, sem koma beint frá Samtökum aldraðra. Ef þær tölur eru ekki réttar heldur rangar, eins og mér heyrist hv. þingmaður halda fram, hvernig á þá að vera hægt að draga aðra ályktun en þá að hann telji að forsvarsmenn aldraðra séu í raun að segja okkur ósatt?