Herra forseti. Ég mæli fyrir frumvarpi til laga um Ríkisútvarpið ohf. Eins og þingmenn þekkja — og ég hef rakið í nokkrum framsöguræðum mínum fram til þessa, í tveimur vegna þessa frumvarps til laga um Ríkisútvarpið og breytingar á rekstrarfyrirkomulagi því tengdum — hefur endurskoðun laga um Ríkisútvarpið átt sér töluvert langan aðdraganda. Um þá sögu vísa ég til upphafsumfjöllunar í almennum athugasemdum við það frumvarp sem við ræðum hér og snertir Ríkisútvarpið ohf.

Mikil umræða hefur átt sér stað á undanförnum árum um nauðsyn þess að endurskoða lög um Ríkisútvarpið. Ríkisútvarpið stendur nú á tímamótum líkt og aðrir ríkisfjölmiðlar í Evrópu. Gerðar eru ríkari kröfur um að skilgreina hlutverk þeirra. Það sama gildir einmitt um hlutverk Ríkisútvarpsins, gerð verður skýrari og skarpari krafa auk þess sem stafræn útsendingartækni og samruni fjölmiðla og fjarskipta víðs vegar um heim allan hafa áhrif á starfsemi ríkisfjölmiðla líkt og fjölmiðla á markaði. Þá hafa verið gerðar athugasemdir við að núverandi skipulag stofnunarinnar feli í sér ójafnræði á fjölmiðlamarkaði vegna þess að starfsemi í samkeppnisrekstri og almannaþjónusta stofnunarinnar sé ekki nægilega aðskilin.

Í ljósi þessa er mikilvægt að endurskoða lögin, skilgreina þær kröfur sem gerðar eru til stofnunarinnar og breyta skipulagi Ríkisútvarpsins. Núverandi skipulag stofnunarinnar hefur ítrekað verið gagnrýnt. Ég leyfi mér að halda því fram að það sé almenn skoðun hér á landi að rétt sé að breyta rekstrarumhverfi Ríkisútvarpsins með það að markmiði að styrkja rekstur þess og efla hið mikilvæga menningar-, almannaþjónustu- og lýðræðishlutverk sem stofnunin gegnir í þjóðfélaginu. Það er einmitt ætlunin með því frumvarpi sem við erum að ræða nú, hv. þm. Ögmundur Jónasson.

Núverandi fyrirkomulag við fjármögnun stofnunarinnar með afnotagjöldum hefur einnig verið gagnrýnt lengi. Menntamálaráðuneytið hefur unnið að tillögum um breytingar á lagaákvæðum um Ríkisútvarpið. Í sumar hafa verið gerðar breytingar á frumvarpinu til samræmis við þær fjölmörgu tillögur sem lagðar voru fram í menntamálanefnd á síðasta þingi og fram kom í dag að þetta frumvarp kemur m.a. til móts athugasemdir stjórnarandstöðunnar.

Virðulegi forseti. Eins og þingmenn þekkja lagði ég á síðasta löggjafarþingi fram frumvarp til laga um Ríkisútvarpið hf. Í því frumvarpi var gert ráð fyrir töluverðum breytingum á rekstrarumhverfi útvarpsins. Það var ráðgert að leggja niður ríkisstofnunina Ríkisútvarpið og nýtt félag, opinbert hlutafélag, tæki þá við rekstri þess. Að mínu mati hlaut frumvarpið mjög góða og mikla umræðu og umfjöllun í þinginu, mjög mikla og tímafreka umfjöllun sem skilaði sér m.a. í breytingum inn í það frumvarp sem við ræðum nú og vert er að undirstrika.

Frumvarp þetta byggist fyrst og fremst á þeirri pólitísku stefnumörkun að nauðsynlegt sé að skapa Ríkisútvarpinu tækifæri til að dafna og styrkjast, m.a. með því að breyta rekstrarformi þess til nútímahorfs svo það geti staðið undir þeim kröfum sem við gerum til þess sem útvarps í almannaþágu. En þá verður Ríkisútvarpið líka að hafa tækin til að uppfylla þetta hlutverk, þetta mikilvæga menningar- og almannaþjónustuhlutverk sem fyrst nú er ítrekað og skerpt miðað við það sem áður var, m.a. með vísan í drög að samningi sem fylgir frumvarpinu sem fylgiskjal.

Með hliðsjón af því sem ég hef sagt hér að framan eru helstu nýmæli frumvarpsins frá núgildandi lögum um rekstur stofnunarinnar eftirfarandi:

Í fyrsta lagi er ráðgert að leggja niður ríkisstofnunina Ríkisútvarpið og stofna samtímis opinbert hlutafélag um reksturinn. Með því er rekstrarformi Ríkisútvarpsins breytt og rekstur yfirfærður í félagsform með takmarkaðri ábyrgð ríkisins. Í stað ótakmarkaðrar ábyrgðar ríkisins á rekstri RÚV leiðir hlutafélagsformið til þess að ábyrgð ríkisins takmarkast við eignir félagsins og það hlutafé sem lagt verður í Ríkisútvarpið ohf.

Í öðru lagi er mælt fyrir um afnám afnotagjalda frá og með 1. janúar 2009 og lagt til að rekstur hlutafélagsins verði eftir það grundvallaður á sérstöku gjaldi, svokölluðu útvarpsgjaldi, framlagi af fjárlögum, auglýsingatekjum og öðrum tekjum sem Alþingi kann síðar að ákveða sérstaklega.

Í þriðja lagi er stjórnun félagsins breytt. Þessi breyting er í meginatriðum tvíþætt. Annars vegar er ytra eftirlit útvarpsráðs lagt af með niðurlagningu þess og hins vegar er innra eftirlit framkvæmdastjórnar Ríkisútvarpsins lagt niður. Gerir breytingin því ráð fyrir að hlutafélagið verði rekið á rekstrarlegum forsendum og stjórnunarvald fyrirtækisins verði alfarið í höndum stjórnar þess.

Í fjórða lagi er mælt fyrir um fjárhagslegan aðskilnað á fjárreiðum reksturs sem fellur undir útvarp í almannaþágu eins og það er skilgreint í 3. gr. frumvarpsins og alls annars reksturs sem ekki fellur undir þá skilgreiningu, þar á meðal samkeppnisreksturs.

Í fimmta lagi er leitast við að skilgreina hvað felst í útvarpsþjónustu í almannaþágu með drögum að samningi milli menntamálaráðuneytis og Ríkisútvarpsins. Markmiðið með samningnum er að lýsa nánar tilgangi og hlutverki RÚV og þeim kröfum sem gerðar eru til félagsins á grundvelli laganna. Í samningnum er útvarpsþjónusta í almannaþágu skilgreind, m.a. til að afmarka hana frá annarri starfsemi á fjölmiðla- og samkeppnismarkaði.

Auk framangreinds er lagt til að fella niður þátttöku Ríkisútvarpsins í rekstri Sinfóníuhljómsveitar Íslands en fyrir þeirri breytingu er mælt fyrir, eins og við þekkjum, í öðru frumvarpi sem er afsprengi þess frumvarps sem við ræðum núna, en við munum síðar taka umræðu um það frumvarp.

Virðulegi forseti. Eins og ég sagði áðan byggir frumvarp þetta á því að stofnunin Ríkisútvarpið verði lögð niður og nýtt félag, opinbert hlutafélag, taki við réttindum og skyldum þess. Ég legg áherslu á að gert er ráð fyrir að ríkið eigi allt hlutafé í Ríkisútvarpinu ohf. og að sala félagsins eða eignarhluta þess, svo og slit þess, sé óheimil. Orðalagið er frábrugðið því sem tíðkast hefur í lögum þar sem ríkisstofnunum er breytt í hlutafélag. Þar hefur verið tekið fram að sala hlutafjár væri óheimil nema með samþykki Alþingis. Í þessu frumvarpi kemur ekki fram fyrirvarinn „nema með samþykki Alþingis“ til þess að leggja áherslu á að breytingin er að sjálfsögðu ekki gerð til að selja félagið. Allt annað eru rangfærslur. Það verður einungis gert með nýrri lagasetningu að leggja það niður og selja. Ég legg þunga áherslu á að engin áform eru uppi um slíkt af hálfu núverandi ríkisstjórnar.

Rekstrarformi Ríkisútvarpsins verður breytt með því að stofnað verður opinbert hlutafélag, eins og ég hef áður komið inn á, um rekstur Ríkisútvarpsins sem ber heitið Ríkisútvarpið ohf. Ætlunin er að í meginatriðum hagi félagið starfsemi sinni í samræmi við lög nr. 2 frá 1995, um hlutafélög, og Ríkisútvarpið fái þann sveigjanleika í rekstri sem fylgir því að breytast úr ríkisstofnun í hlutafélag.

Eins og ég sagði áðan verður íslenska ríkið eini eigandi félagsins eða alls hlutafjár í félaginu og verður sala þess og slit eða innkoma nýrra eigenda óheimil. Ríkissjóður leggur allar eignir, réttindi, viðskiptavild, skuldir og skuldbreytingar Ríkisútvarpsins til hlutafélagsins. Þá fær Ríkisútvarpið ohf. með lögunum leyfi til útvarps á þeim rásum og á þeim tíðnisviðum sem Ríkisútvarpið hefur til umráða eða Ríkisútvarpinu ohf. kann síðar að verða úthlutað.

Ég legg einnig sérstaka áherslu á að í frumvarpinu er aðalstarfsemi Ríkisútvarpsins ohf. skilgreind með skýrum hætti sem útvarp í almannaþágu eða útvarp með opinbert þjónustuhlutverk, á ensku Public Service Broadcasting eins og notað er í alþjóðasamfélaginu. Jafnframt því er Ríkisútvarpinu ohf. heimilað að standa að annarri starfsemi eða rekstri sem tengist aðalstarfsemi félagsins.

Mælt er fyrir um fjárhagslegan aðskilnað þess reksturs sem fellur undir útvarp í almannaþágu, sbr. 3. gr., og alls annars reksturs, þar á meðal nýrrar starfsemi sem félagið kann að fara út í eitt og sér eða með öðrum og reksturs sem telja má samkeppnisrekstur og ekki fellur undir skilgreiningu um útvarp í almannaþágu.

Menntamálaráðherra fer með eignarhlut ríkisins í félaginu. Í því felst m.a. að ráðherra kýs stjórn á aðalfundum félagsins. Hins vegar er ekki mælt fyrir um vald hans til ráðningar á tilteknum starfsmönnum Ríkisútvarpsins, eins og nú er gert ráð fyrir í lögum um Ríkisútvarpið, heldur ræður stjórn félagsins útvarpsstjóra og hann fer með ráðningarvald allra annarra starfsmanna félagsins. Þetta er mikilvæg breyting.

Stjórn félagsins skal kosin á aðalfundi. En áður en sú kosning fer fram skulu kosnir jafnmargir stjórnarmenn, bæði aðal- og varamenn, hlutbundinni kosningu á Alþingi sem síðan skulu kosnir í stjórnina á aðalfundi. Hlutverk stjórnarinnar verður í meginatriðum hið sama og stjórna almennt í hlutafélögum, þ.e. yfirumsjón með rekstri félagsins. Stjórninni er ætlað að skipuleggja starfsemi félagsins ásamt stjórnendum þess. Felld eru brott öll ákvæði um deildaskiptingu fyrirtækisins. Slík ákvæði þykja ekki lengur eiga heima í lögum heldur heyrir það undir eðlilegt starfssvið stjórnenda Ríkisútvarpsins ohf. að taka ákvarðanir um skiptingu fyrirtækisins í rekstrareiningar eins og almennt tíðkast í fyrirtækjarekstri. Það er ekki talið meðal verkefna stjórnar fyrirtækisins að hafa afskipti af dagskrá. Útvarpsstjóri er æðsti yfirmaður dagskrárgerðar og tryggir þetta fyrirmæli ritstjórnarlegt sjálfstæði Ríkisútvarpsins ohf.

Í samræmi við það sem ég hef rakið hér verður útvarpsstjóri æðsti stjórnandi Ríkisútvarpsins ohf. í daglegum rekstri, bæði sem framkvæmdastjóri og sem yfirmaður allrar dagskrárgerðar á vegum félagsins. Er þetta í stórum dráttum í samræmi við núverandi fyrirkomulag en þó er sjálfstæði útvarpsstjóra aukið frá því sem nú er. Útvarpsráð verður þar með lagt niður og afskiptum þess af dagskrá hætt.

Ég legg sérstaka áherslu á að tryggilega er búið um réttindi núverandi starfsmanna Ríkisútvarpsins. Verði frumvarp þetta að lögum munu allir þeir starfsmenn Ríkisútvarpsins sem við gildistöku þeirra eru ráðnir ótímabundinni ráðningu eða eru skipaðir eiga rétt á störfum hjá Ríkisútvarpinu ohf. við yfirtöku þess á starfsemi Ríkisútvarpsins. Samkvæmt frumvarpinu er þeim veittur fortakslaus réttur til starfa hjá félaginu, sambærilegum þeim sem þeir gegndu áður hjá Ríkisútvarpinu. Þá eru ákvæði um rétt starfsmanna hins nýja félags til aðildar að A-deild LSR auk þess sem biðlaunaréttur til starfsmanna helst óbreyttur þiggi þeir starf hjá hinu nýja félagi.

Frumvarp þetta byggist á því, eins og frumvarpið frá síðasta þingi, að tekjustofnar Ríkisútvarpsins breytast þannig að sérstakt gjald er lagt á þá einstaklinga sem skattskyldir eru, samkvæmt 1. gr. laga nr. 90 frá 2003, um tekjuskatt og eignarskatt, og lögaðila sem skattskyldir eru samkvæmt 2. gr. sömu laga, sbr. 11. gr. og ákvæði til bráðabirgða V. Fram að þeim tíma, það er til og með 31. desember 2008, verður lagt á og innheimt afnotagjald með sama hætti og verið hefur. Þar með er gert ráð fyrir því að frá og með 1. janúar 2009 falli niður öll ákvæði núgildandi laga um Ríkisútvarpið er varða afnotagjald og innheimtu þess en það verður þó að gerast í áföngum til að tryggja innheimtu þeirra afnotagjalda sem gjaldfalla í tíð núgildandi laga, sbr. gildistökuákvæði frumvarps þessa.

Svo ég víki, virðulegi forseti, að fjárhæð hins fyrirhugaða útvarpsgjalds, þá er sú fjárhæð ákveðin með tilliti til núverandi tekna Ríkisútvarpsins, að þær haldist því sem næst óbreyttar nema fjárframlag til Sinfóníuhljómsveitarinnar verði lagt af. Það hefur numið um 25% af tekjum hljómsveitarinnar, eða sem svarar til 120 millj. kr. á ári.

Við útreikning útvarpsgjaldsins er við það miðað að Ríkisútvarpið ohf. standi straum af 2,9 milljörðum. Það er 2,9 milljarða kr. skuldabyrði stofnunarinnar vegna áður áfallinna lífeyrisskuldbindinga við Lífeyrissjóð starfsmanna ríkisins. En afborgun af því á ári nemur um 220 millj. kr.

Miðað er við innheimtu afnotagjalda til og með 31. desember 2008 með sama hætti og verið hefur en frá og með 1. janúar 2009 falli niður öll ákvæði núgildandi laga um Ríkisútvarpið er varða afnotagjald og innheimtu þess. Til að tryggja stofnuninni sömu tekjur og hún nýtur í dag er talið að gjald það sem lagt er á hvern einstakling og lögaðila þurfi að nema um 14.580 kr. á ári. Alls leggst gjaldið á um 160.000 einstaklinga á aldursbilinu 16 til 70 ára og um 22 þús. lögaðila. Gjaldið lýtur sömu lögmálum og sérstakt gjald sem lagt er á samkvæmt lögum um málefni aldraðra til tekjuöflunar fyrir Framkvæmdasjóð aldraðra. Tekjutenging gjaldsins þýðir að tekjulausir eða tekjulágir einstaklingar greiða ekkert gjald.

Með útvarpsgjaldinu er jafnframt brugðist við tæknibreytingum á markaði, það er vert að hafa í huga. Áhorfendur og hlustendur Ríkisútvarpsins eru í auknum mæli farnir að horfa og hlusta á efni á netinu. Því þykir rétt að binda gjaldið ekki við hljóðvarp eða sjónvarp heldur leggja útvarpsgjald á einstaklinga og lögaðila sem er frjálst að nýta þjónustu Ríkisútvarpsins á þeim útsendingarleyfum sem í boði eru hverju sinni.

Ákvæði útvarpslaga eiga að gilda um Ríkisútvarpið ohf. að því leyti sem ekki eru sett sérákvæði um félagið samkvæmt þessu frumvarpi. Almenn ákvæði útvarpslaga, nr. 53 frá 2000, eiga því að gilda um Ríkisútvarpið ohf. eins og aðrar útvarpsstöðvar, svo sem ákvæði um auglýsingabirtingu, ákvæði til verndar börnum, önnur fyrirmæli sem sett verða í samræmi við Evrópusambandstilskipanir, svo sem um hluta evrópsk efnis í útvarpsdagskrá og hlutfall efnis frá sjálfstæðum framleiðendum, ákvæði um eftirlit útvarpsréttarnefndar og ákvæði um ábyrgð á útvarpsefni.

Ekki þykir ástæða til að taka upp í frumvarp þetta ýmis ákvæði sem nú er að finna í lögum um Ríkisútvarpið. Við gerð frumvarps þessa hefur verið leitast við að einfalda innra skipulag útvarpsins. Vísað er til þess að í texta frumvarpsins er einungis lýst helstu atriðum er varða innra skipulag Ríkisútvarpsins ohf. Þannig er ekki gert ráð fyrir að rekstrarleg atriði séu upptalin í lögunum sem eðlilegast er að stjórn félagsins og daglegir stjórnendur taki ákvarðanir um eins og gengur og gerist í almennum hlutafélögum. Í stórum dráttum munu gilda svipaðar reglur um Ríkisútvarpið ohf. og giltu áður um Ríkisútvarpið samkvæmt útvarpslögum að því leyti sem ekki hefur verið gerð grein fyrir breytingum hér að framan.

Virðulegi forseti. Um kosti þess að breyta Ríkisútvarpinu í opinbert hlutafélag vil ég fyrst og fremst benda á að lagarammi um starfsemi opinberra hlutafélaga er skýr hér á landi auk þess sem löng hefð er fyrir rekstri hlutafélaga. Eins og menn þekkja eiga sér stað stöðugar breytingar og framfarir á öllum sviðum fjölmiðlunar og því skiptir miklu máli að stjórnendur fjölmiðlafyrirtækja geti brugðist skjótar við breyttum aðstæðum. Það á líka við um Ríkisútvarpið.

Ég tel mig geta fullyrt að rekstrarform ríkisstofnana henti illa í þessu sambandi og hlutafélagaformið muni tryggja Ríkisútvarpinu svigrúm sem er nauðsynlegt við þessar aðstæður til að vera í stakk búið til að sinna hlutverki sínu og standa sig í þeirri þjónustu sem því er ætlað að veita. Ég er jafnframt sannfærð um að aukið sjálfstæði félagsins og svigrúm þess til athafna eigi eftir að skila sér til allra starfsmanna þess í betri möguleikum, m.a. til framgangs í starfi og þar með áhugaverðari starfsvettvangi. Því mæla öll rök, virðulegi forseti, með því að breyta Ríkisútvarpinu í hlutafélag þó að ríkið verði áfram einn eigandi félagsins.

Vert er að geta þess að viðskiptaráðherra lagði fram á síðasta þingi frumvarp til laga um breytingar á lögum um hlutafélög þar sem fjallað var um hlutafélög sem eru að öllu leyti í eigu hins opinbera, þ.e. opinber hlutafélög. Opinbert hlutafélag merkir í nýju lögunum félag sem hið opinbera eitt, eða fleiri hluthafar, á að öllu leyti beint eða óbeint. Slíkum félögum er samkvæmt lögunum rétt og skylt að hafa orðið opinbert hlutafélag í heiti sínu eða skammstöfunina ohf. Eignarhald á Ríkisútvarpinu féll einmitt að því formi.

Með lögunum var sköpuð eðlileg umgjörð utan um rekstur hlutafélaga í eigu ríkisins. Með lögunum var jafnframt gert ráð fyrir að sérreglur um opinber hlutafélög fælust m.a. í auknu aðgengi að upplýsingum um rekstur slíkra félaga.

Virðulegi forseti. Ég hef farið yfir helstu meginþætti frumvarpsins. Ég hef farið nokkuð ítarlega yfir það að Ríkisútvarpið sé opinbert hlutafélag í eigu ríkisins og frumvarpið styrki nú enn frekar sjálfstæði Ríkisútvarpsins með breyttri stjórnun þess. Ritstjórnarlegt sjálfstæði er treyst með því að útvarpsstjóri er æðsti yfirmaður dagskrárgerðar og sjálfstæði hans aukið auk þess sem ekki þarf lengur að leita tillagna pólitísks kjörins útvarpsráðs um ráðningu starfsfólks og afskipti þess af dagskránni eru afnumin. Öll ákvæði frumvarpsins sem ætlað er að styrkja sjálfstæði Ríkisútvarpsins ohf. sem útvarps í almannaþágu eru í samræmi við tillögu og tilmæli ráðherranefndar Evrópuráðsins frá 1996 til aðildarríkja þess um tryggingu fyrir sjálfstæði útvarps í almannaþágu, einkum að því er varðar ritstjórnarlegt og stofnanalegt sjálfstæði þeirra.

Í 3. gr. er fjallað um hlutverk og skyldur Ríkisútvarpsins ohf. og hlutverk þess sem útvarps í almannaþágu er skilgreint nánar. Er sú skilgreining sett fram með enn nákvæmari hætti í drögum að þjónustusamningi við Ríkisútvarpið ohf. Almennt má segja, virðulegi forseti, að fylgt sé nokkuð hefðbundinni skilgreiningu á skyldum útvarps í almannaþágu í frumvarpinu, að flutt sé vandað og fjölbreytt dagskrárefni sem nái til allra landsmanna. Lýðræðislegar grundvallarreglur og mannréttindi séu virt. Lögð sé rækt við þjóðleg gildi. Efnisval sé miðað við þarfir sem flestra þjóðfélagshópa, gætt sé óhlutdrægni, stutt sé við ýmiss konar menningarstarfsemi, haldið uppi nauðsynlegri öryggisþjónustu. Rétt er að vekja athygli á að það er gert í fyrsta skipti með þessu frumvarpi, þ.e. að minnst sé sérstaklega á öryggishlutverk Ríkisútvarpsins, og starfsemin sé innt af hendi með sem fullkomnustum tækjabúnaði.

Varðandi þetta ákvæði vil ég minna á að ríkisstyrkjareglur, sem í gildi eru á Evrópska efnahagssvæðinu, leggja þær skyldur á herðar okkar að skilgreint sé í löggjöf hvað telst falla undir útvarpsþjónustu í almannaþágu sem nýtur ríkisstyrkja. Mikilvægt er að heimildir í þessu sambandi séu víðtækar til að hefta ekki þátttöku Ríkisútvarpsins í þeirri hröðu framþróun sem er í útvarpsrekstri og þeirri tækniþróun sem henni fylgir. Um starfsemi Ríkisútvarpsins verður að ríkja breið sátt. Ef Ríkisútvarpið fær að beita afli sínu og ríkisstyrkjum til að berja á einkareknum fjölmiðlum á samkeppnismarkaði og færa út kvíarnar stefnulaust væri rofin sú sátt sem ríkt hefur fram til þessa um Ríkisútvarpið. Það getur hins vegar ekki þjónað markmiðum Ríkisútvarpsins sem menningarstofnunar að fara í einstaka tilfellum út fyrir hið hefðbundna svið sjónvarps og útvarps. Innan Ríkisútvarpsins er t.d. að finna gífurleg menningarleg verðmæti, hljóðvarps- og sjónvarpsupptökur er hafa ómetanlegt menningarlegt gildi. Ég tel mikilvægt að þessi verðmæti rykfalli ekki í hirslum Ríkisútvarpsins heldur hafi RÚV svigrúm til að gera þau aðgengileg almenningi, hvort sem er í gegnum netið eða með sölu á geisla- og DVD-diskum. Þetta gæti til að mynda átt við um útvarpsleikritin, tónleika eða gamla sjónvarpsþætti, að teknu tilliti til höfundalaga hverju sinni.

Virðulegi forseti. Ég undirstrika hér að lokum að Ríkisútvarpið gegnir afar mikilvægu og brýnu hlutverki sem menningarstofnun í íslensku samfélagi. Það er því mikilvægt að lagarammi Ríkisútvarpsins sé skýr á hverjum tíma og til þess fallinn að tryggja að Ríkisútvarpið geti sinnt þeirri starfsemi sem því er ætlað. Sú starfsemi er skilmerkilega og skýrt útfærð í fylgiskjali með frumvarpinu, þ.e. með þeim samningsdrögum sem liggja fyrir milli menntamálaráðuneytisins og Ríkisútvarpsins. Það er vert að geta þess að við höfum sótt fyrirmyndir til m.a. þeirra ríkja sem við höfum oft og iðulega verið að benda á að við eigum að líta til, m.a. héðan úr þessum ræðustóli. Þá er ég að tala um til að mynda samning sem gerður hefur verið við BBC í Bretlandi, við Danmarks Radio og í Svíþjóð við sænska ríkissjónvarpið.

Í skýrslu fjölmiðlanefndar var lögð mikil áhersla á að treysta bæri stöðu Ríkisútvarpsins á hljóðvarps- og sjónvarpsmarkaði og taldi nefndin mikilvægt að hlutverk RÚV sem almannaþjónustuútvarps yrði styrkt eftir föngum. Vil ég sérstaklega taka undir þau sjónarmið fjölmiðlanefndarinnar. Ég tel að með því frumvarpi sem við ræðum hér í dag megi ná þeim markmiðum sem fjölmiðlanefndin umrædda setti fram í sinni ágætu skýrslu sem þverpólitísk sátt er um.

Virðulegi forseti. Ég legg til að frumvarpinu verði vísað til hæstv. menntamálanefndar að lokinni þessari umræðu.