Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 136. máls.
137. löggjafarþing 2009.
Þskj. 340  —  136. mál.




Breytingartillögur



við brtt. á þskj. 336 [Ríkisábyrgð á lántöku Tryggingarsjóðs innstæðueigenda og fjárfesta (Icesave-samningar)].

Frá 2. minni hluta fjárlaganefndar (HöskÞ).



    Varatillögur:
     1.      Við 1. tölul. Við 1. efnismgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Vaxtagreiðslur miðast við gildistöku Icesave-samninganna, 27. júlí 2009.
     2.      Við b-lið 2. tölul. (3. gr.).
              a.      Í stað „4%“ og „2%“ í 2. málsl. 3. efnismgr. komi: 3,85%, og: 1,94%.
              b.      5. efnismgr. orðist svo:
                     Verði greiðslubyrði lánasamninganna meiri en nemur hámarki skv. 3. mgr. og þar með eftirstöðvar í lok lánatímabilsins árið 2024 fellur ríkisábyrgðin á eftirstöðvunum niður.
     3.      Við c-lið 2. tölul. (4. gr.).
                  a.      2. og 3. málsl. 1. efnismgr. orðist svo: Fáist síðar úr því skorið fyrir þar til bærum úrlausnaraðila að ríkisábyrgð gildi ekki, þá ber Tryggingarsjóði innstæðueigenda og fjárfesta ekki að greiða hærri fjárhæð en til var í sjóðnum við upphaf bankahrunsins. Sami fyrirvari á við ef betri réttur skapast á sviði Evrópulöggjafar, hún skýrist eða ef lagaleg skylda til að ábyrgjast innstæður minnkar eða á annan hátt liggur fyrir að ríkisábyrgð sé ekki til staðar, einnig ef í ljós kemur að skaði hafi hlotist af aðgerðum breskra og hollenskra stjórnvalda fyrir þrotabú Landsbanka Íslands hf.
                  b.      Í stað 2. og 3. málsl. 2. efnismgr. komi einn nýr málsliður, svohljóðandi: Ábyrgðin er bundin við að Tryggingarsjóður innstæðueigenda og fjárfesta láti á það reyna fyrir slita- eða skiptastjórn þrotabús Landsbanka Íslands hf. hvort kröfur hans gangi við úthlutun framar öðrum hluta krafna vegna sömu innstæðu og hagi kröfulýsingu sinni þannig að reynt geti á þennan rétt, með málskotsrétti til héraðsdóms og Hæstaréttar.
                  c.      3. efnismgr. falli brott.
     4.      Við 2. tölul. bætist nýr stafliður, svohljóðandi:
        h. (9. gr.)
             Ríkisábyrgðin grundvallast á því að fjárhagsleg byrði vegna hennar verði innan viðráðanlegra marka. Til að fyrirbyggja greiðslufall ríkissjóðs fellur ríkisábyrgðin niður ef:
                  a.      hlutfall erlendra skulda þjóðarbúsins af vergri landsframleiðslu fer yfir 240%,
                  b.      hlutfall erlendra skulda opinberra aðila af skatttekjum fer yfir 250%,
                  c.      hlutfall erlendra afborgana og vaxta af útflutningstekjum fer yfir 150%.