Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 447. máls.
141. löggjafarþing 2012–2013.
Þingskjal 1303  —  447. mál.

2. umræða.


Breytingartillaga



við frumvarp til laga um breytingu á lögum nr. 116/2006, um stjórn fiskveiða,
með síðari breytingum (stærðarmörk krókaaflamarksbáta, strandveiðar).

Frá Ólínu Þorvarðardóttur, Merði Árnasyni, Skúla Helgasyni,
Jónínu Rós Guðmundsdóttur og Björgvin G. Sigurðssyni.


    2. gr. orðist svo:
    Í stað 6. gr. a í lögunum koma fjórar nýjar greinar, 6. gr. a – 6. gr. d, svohljóðandi:
     a.      (6. gr. a.)
             Á hverju fiskveiðiári hefur ráðherra til ráðstöfunar 3,6% af óslægðum botnfiski og 3,6% af heildarafla ufsa sem nýta skal til veiða með handfærum á tímabilinu frá 1. maí til 31. ágúst samkvæmt sérstökum leyfum Fiskistofu. Í lögum þessum eru slíkar veiðar nefndar strandveiðar og leyfin til þeirra veiða strandveiðileyfi. Óheimilt er að framselja, leigja eða veðsetja strandveiðileyfi.
             Afli sem fæst við strandveiðar reiknast ekki til aflamarks eða krókaaflamarks þeirra skipa er þær veiðar stunda.
             Þeim heimildum sem ráðstafað er til strandveiða samkvæmt þessari grein skal skipt á fjögur landsvæði. Ráðherra skal með reglugerð kveða nánar á um skiptingu landsvæða, sóknardaga og aflaheimilda á tímabil og landsvæði. Þá skal Fiskistofa með auglýsingu stöðva strandveiðar frá hverju landsvæði þegar sýnt er að leyfilegum heildarafla hvers tímabils verði náð.
             Strandveiðar eru háðar sérstöku leyfi Fiskistofu. Fiskistofu er aðeins heimilt að veita fiskiskipi leyfi til strandveiða að fullnægt sé ákvæðum 5. gr. og einungis er heimilt að veita hverri útgerð, eiganda, einstaklingi eða lögaðila, leyfi til strandveiða fyrir eitt fiskiskip. Eigandi fiskiskips skal vera lögskráður á skipið. Óheimilt er að veita fiskiskipi leyfi til strandveiða hafi aflamark umfram það aflamark sem flutt hefur verið til þess á sama fiskveiðiári verið flutt af því. Eftir útgáfu leyfis til strandveiða er skipum óheimilt að flytja frá sér aflamark þess árs umfram það sem flutt hefur verið til skips.
     b.      (6. gr. b.)
             Fyrstu tvær vikur aprílmánaðar ár hvert tekur Fiskistofa á móti umsóknum um strandveiðileyfi vegna komandi strandveiðitímabils. Umsóknarfresturinn skal kynntur með birtingu auglýsingar.
             Á öðrum virka degi fjórðu viku aprílmánaðar skal ráðherra gefa út strandveiðileyfi til allra þeirra fiskiskipa sem sótt hafa um strandveiðileyfi og uppfylla skilyrði 4. mgr. 6. gr. a.
             Þeim afla sem ráðstafað er til strandveiða skal við útgáfu strandveiðileyfa skipt jafnt á milli allra fiskiskipa sem fá útgefið strandveiðileyfi og uppfylla skilyrði laga þessara.
             Einungis er heimilt að veita hverjum umsækjanda um strandveiðileyfi leyfi til strandveiða fyrir eitt fiskiskip.
             Óheimilt er að veita fiskiskipi leyfi til strandveiða hafi aflamark umfram það aflamark sem flutt hefur verið til þess á sama fiskveiðiári verið flutt af því. Eftir útgáfu leyfis til strandveiða er skipum óheimilt að flytja frá sér aflamark þess árs umfram það sem flutt hefur verið til skips.
     c.      (6. gr. c.)
             Leyfi til strandveiða eru bundin eftirfarandi skilyrðum:
                       1.      Handhöfum strandveiðileyfa er heimilt að fara 20 veiðiferðir á hverju tímabili.
                       2.      Hver veiðiferð skal ekki standa lengur en 14 klukkustundir. Miðað er við þann tíma er fiskiskip lætur úr höfn til veiða til þess tíma er það kemur til hafnar aftur til löndunar. Aðeins er heimilt að fara í eina veiðiferð á hverjum degi.
                       3.      Óheimilt er að fara til veiða fyrr en kl. 12 á hádegi næsta mánudag eftir sjómannadag.
                       4.      Tilkynna skal Fiskistofu um sjósókn fiskiskipsins í samræmi við reglur sem ráðherra setur.
                       5.      Aldrei er heimilt að hafa fleiri en fjórar handfærarúllur um borð í fiskiskipi. Engin önnur veiðarfæri en handfærarúllur skulu vera um borð.
                       6.      Á hverju fiskiskipi er aðeins heimilt að draga 650 kg, í þorskígildum talið, af kvótabundnum tegundum í hverri veiðiferð.
                      7.      Skylt er að landa öllum afla í lok hverrar veiðiferðar og skal hann veginn og skráður endanlega hér á landi. Um vigtun, skráningu og meðferð afla fer að öðru leyti samkvæmt ákvæðum laga nr. 57/1996, um umgengni um nytjastofna sjávar, og ákvæðum gildandi reglugerðar þar um.
                       8.      Strandveiðiafla skal landað í löndunarhöfn innan strandveiðisvæðis viðkomandi fiskiskips.
             Frá útgáfudegi strandveiðileyfis er fiskiskipi óheimilt til loka fiskveiðiárs að stunda veiðar í atvinnuskyni samkvæmt öðrum leyfum.
             Öðlist skip leyfi til strandveiða er óheimilt að nýta aflamark eða krókaaflamark á skipinu það sem eftir lifir fiskveiðiárs.
             Beita skal ákvæðum laga nr. 37/1992, um sérstakt gjald vegna ólögmæts sjávarafla, fari afli fiskiskips yfir hámark sem ákveðið er í lögum þessum eða reglum settum samkvæmt þeim. Gjald skal lagt á afla í samræmi við hlutfallslega skiptingu afla eftir tegundum. Skal gjaldið nema því meðalverði sem fengist hefur fyrir samsvarandi afla á fiskmörkuðum á þeim stað og því tímabili þegar hann barst að landi.
     d.      (6. gr. d.)
             Ráðherra getur ákveðið með reglugerð að flytja tiltekin fiskiskip á önnur strandveiðisvæði en þau voru skráð á samkvæmt upphaflegu strandveiðileyfi reynist slíkt nauðsynlegt, vegna þess að veiðiþol einstakra strandveiðisvæða er minna en samanlögð veiðigeta þeirra fiskiskipa sem hafa fengið útgefið strandveiðileyfi á því svæði.
             Nemi heildarstrandveiðiafli á tilteknu strandveiðisvæði á tilteknu tímabili minna en fjórðungi ráðstafaðs strandveiðiafla á því svæði er ráðherra heimilt að endurúthluta því sem á milli munar til allra handhafa strandveiðileyfa á hinu sama strandveiðisvæði og auka sem því nemur magn strandveiðiafla á næsta tímabili þar á eftir.
             Ráðherra setur nánari reglur um fjölda strandveiðiskipa á einstökum svæðum og aðra framkvæmd strandveiða. Þar er m.a. heimilt að kveða á um:
                      1.      Úthlutun á föstum fjölda sóknardaga fyrir hvert fiskiskip í maí og júní í því skyni að auka öryggi við strandveiðar. Fjöldi sóknardaga skal ákveðinn sem 3/ 4af fjölda veiðidaga á viðkomandi svæði næstliðið ár. Sækja þarf um úthlutun sóknardaga innan frests sem ákveðinn er í reglugerð.
                      2.      Skilyrði um eignarhald. Lögskráður aðili með a.m.k. 40% eignarhlutdeild í strandveiðiskipi telst eigandi fiskiskips. Ef eigandi fiskiskips er lögaðili er heimilt að kveða á um að lögskráðir sjómenn á fiskiskipinu eigi tiltekna lágmarkseignarhlutdeild í lögaðilanum. Enginn eigenda lögaðila sem á bát með strandveiðileyfi getur átt aðild að nema einu strandveiðileyfi.
                      3.      Að óheimilt sé að stunda strandveiðar á almennum frídögum.

Greinargerð.


    Strandveiðar hafa sannað gildi sitt sem viðbót og valkostur í flóru atvinnulífsins. Þær hafa nú verið stundaðar í fjögur sumur og á þeim tíma hefur gefist ráðrúm til þess að meta kosti og galla við framkvæmd veiðanna. En þó að veiðarnar hafi sannanlega stuðlað að jákvæðri samfélagsþróun í dreifðari byggðum sem hafa átt undir högg að sækja undanfarna áratugi er hverjum manni ljóst að framkvæmdina má bæta með því að draga úr áhættusókn og mismunun innan kerfisins og uppfylla þar með enn betur markmið löggjafans með þessum veiðum.