Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 157. máls.
Þingskjal 187 — 157. mál.
a. 2. og 3. tölul. orðast svo:
2. Leyfi til að stunda almennar lækningar og sérfræðilækningar, leyfi til að stunda almennar tannlækningar og sérfræðitannlækningar, leyfi til ljósmæðra og sérfræðileyfi til ljósmæðra, leyfi til hjúkrunarfræðinga og sérfræðileyfi til hjúkrunarfræðinga, leyfi til lyfsala, leyfi til lyfjafræðinga og sérfræðileyfi til lyfjafræðinga.
3. Leyfi til sjúkraþjálfara og sérfræðileyfi til sjúkraþjálfara, leyfi til félagsráðgjafa og sérfræðileyfi til félagsráðgjafa, leyfi til iðjuþjálfa, leyfi til þroskaþjálfa, leyfi til lífeindafræðinga og sérfræðileyfi til lífeindafræðinga, leyfi til geislafræðinga, leyfi til matvælafræðinga og leyfi til sálfræðinga og sérfræðileyfi til sálfræðinga.
b. 9.–11. tölul. orðast svo:
9. Leyfi til hnykkja (kírópraktora) og osteópata.
10. Leyfi til sjúkraflutningamanna og bráðatækna.
11. Leyfi til næringarfræðinga, næringarráðgjafa og næringarrekstrarfræðinga.
c. 15. tölul. orðast svo: Leyfi til tannfræðinga og tanntækna.
d. 17. tölul. orðast svo: Leyfi til stoðtækjafræðinga.
e. 19. tölul. orðast svo: Leyfi til áfengis- og vímuvarnaráðgjafa.
a. 10. og 11. tölul. orðast svo:
10. Leyfisbréf fyrir kauphallir, sbr. 3. gr. laga nr. 110/2007 166.000 kr.
11. Leyfi til að reka markaðstorg fjármálagerninga, sbr. 4. mgr. 4. gr.
laga nr. 110/2007 og g-lið 6. tölul. 1. mgr. 3. gr. laga nr. 161/2002 166.000 kr.
b. 13. tölul. orðast svo: Starfsleyfi vátryggingafélaga, sbr. 18. gr. laga
nr. 56/2010, 166.000 kr.
c. 40.–42. tölul. orðast svo:
40. Leyfi til myndmiðlunar:
a. Skammtímaleyfi til allt að þriggja mánaða 15.000 kr.
b. Almennt leyfi til allt að sjö ára. Gjald fyrir hvert ár sem leyfi
er veitt 54.000 kr.
41. Leyfi til hljóðmiðlunar:
a. Skammtímaleyfi til allt að þriggja mánaða 9.500 kr.
b. Almennt leyfi til allt að sjö ára. Gjald fyrir hvert ár sem leyfi
er veitt. 36.500 kr.
42. Leyfi til mynd- og hljóðmiðlunar á afmörkuðum svæðum sem
fjölmiðlanefnd telur ná til innan við 10 þúsund íbúa: 50% af þeim
fjárhæðum sem greinir í b-lið 40. tölul. og b-lið 41. tölul.
Með frumvarpi þessu eru lagðar til nokkrar breytingar á lögum nr. 88/1991, um aukatekjur ríkissjóðs, með síðari breytingum, en lögin innihalda meðal annars ákvæði um gjaldtöku fyrir veitingu atvinnuréttinda og atvinnustarfsemi.
Í fyrsta lagi er tillaga vegna breytinga á starfsheitum heilbrigðisstarfsmanna í samræmi við ákvæði laga nr. 34/2012, um heilbrigðisstarfsmenn. Bætt er inn nýjum heitum um löggiltar heilbrigðisstéttir og önnur felld út.
Í öðru lagi eru lagðar til breytingar á lagatilvísunum varðandi lög nr. 110/2007, um kauphallir, og laga nr. 56/2010, um vátryggingastarfsemi, án þess að um efnisbreytingar sé að ræða og bætt er við tilvísun í lög nr. 161/2002, um fjármálafyrirtæki.
Í þriðja lagi eru breytingar er varða lög nr. 38/2011, um fjölmiðla, en með þeim voru útvarpslög felld úr gildi. Í frumvarpinu eru lagðar til breytingar til samræmis við fjölmiðlalögin, þar sem m.a. er kveðið á um leyfi til hljóð- og myndmiðlunar í stað sjónvarps og útvarps.
II. Samræmi við stjórnarskrá og alþjóðlegar skuldbindingar.
Efni frumvarpsins gefur ekki tilefni til að ætla að tillögur þess stangist á við stjórnarskrá eða alþjóðlegar skuldbindingar.
III. Samráð.
Frumvarpið var samið í fjármála- og efnahagsráðuneytinu og var haft samráð við Fjármálaeftirlitið, fjölmiðlanefnd og velferðarráðuneytið.
IV. Mat á áhrifum.
Lítils háttar breytingar verða á fjárhæðum leyfisgjalda fyrir myndmiðlun og hljóðmiðlun sem talin eru hafa óveruleg fjárhagsleg áhrif þegar á heildina er litið. Á hinn bóginn er megintilgangur breytinganna að samræma ákvæði gildandi laga við yngri lög þannig að þau hafi betra upplýsingagildi gagnvart almenningi og þeim stofnunum sem vinna eftir lögunum.
Í 40.–42. tölul. 11. gr. laga nr. 88/1991, um aukatekjur ríkissjóðs, er fjallað um greiðslur fyrir útgáfu leyfa til útvarps, sjónvarps og hljóðvarps, til samræmis við útvarpslög, nr. 53/ 2000. Með gildistöku laga nr. 38/2011, um fjölmiðla, voru útvarpslög felld úr gildi og fyrirkomulagi við útgáfu leyfa breytt. Í greininni er því lögð til breyting í samræmi við hið nýja fyrirkomulag. Til samræmis við ákvæði laga nr. 38/2011, um fjölmiðla, er lagt til að kveðið verði á um leyfi til hljóð- og myndmiðlunar í stað sjónvarps og útvarps. Heimilt verður að gefa út almenn leyfi til allt að sjö ára í senn í stað tiltekins tíma eins og er nú í lögunum. Fjárhæðir fyrir útgáfu leyfanna taka mið af núgildandi fjárhæðum og miðað er við gjald fyrir hvert ár sem lækkar ekki þótt leyfið sé gefið út til lengri tíma eins og er nú. Árgjald fyrir leyfi til myndmiðlunar er því hlutfallslega sama fjárhæð og var þegar leyfi til sjónvarps var gefið út til þriggja ára. Árgjald fyrir leyfi til hljóðmiðlunar er sama árgjald og leyfi til hljóðvarps er nú. Nýmæli í frumvarpinu er skammtímaleyfi til myndmiðlunar sem verður unnt að fá til þriggja mánaða.
Fylgiskjal.
Fjármála- og efnahagsráðuneyti,
skrifstofa opinberra fjármála:
Verði frumvarpið að lögum verður lítils háttar breyting á leyfisgjöldum fyrir myndmiðlun og hljóðmiðlun en ekki verður séð að það hafi áhrif á tekjur ríkissjóðs svo nokkru nemi. Megintilgangur breytinganna er frekar að samræma ákvæði gildandi laga við yngri lög þannig að þau hafi betra upplýsingagildi gagnvart almenningi og þeim stofnunum sem vinna eftir lögunum. Verði frumvarpið að lögum er því ekki talið að það hafi teljandi áhrif á fjárhag A-hluta ríkissjóðs.
Þingskjal 187 — 157. mál.
Frumvarp til laga
um breyting á lögum nr. 88/1991, um aukatekjur ríkissjóðs,
með síðari breytingum (heilbrigðisstéttir, fjölmiðlar o.fl.).
(Lagt fyrir Alþingi á 143. löggjafarþingi 2013–2014.)
1. gr.
a. 2. og 3. tölul. orðast svo:
2. Leyfi til að stunda almennar lækningar og sérfræðilækningar, leyfi til að stunda almennar tannlækningar og sérfræðitannlækningar, leyfi til ljósmæðra og sérfræðileyfi til ljósmæðra, leyfi til hjúkrunarfræðinga og sérfræðileyfi til hjúkrunarfræðinga, leyfi til lyfsala, leyfi til lyfjafræðinga og sérfræðileyfi til lyfjafræðinga.
3. Leyfi til sjúkraþjálfara og sérfræðileyfi til sjúkraþjálfara, leyfi til félagsráðgjafa og sérfræðileyfi til félagsráðgjafa, leyfi til iðjuþjálfa, leyfi til þroskaþjálfa, leyfi til lífeindafræðinga og sérfræðileyfi til lífeindafræðinga, leyfi til geislafræðinga, leyfi til matvælafræðinga og leyfi til sálfræðinga og sérfræðileyfi til sálfræðinga.
b. 9.–11. tölul. orðast svo:
9. Leyfi til hnykkja (kírópraktora) og osteópata.
10. Leyfi til sjúkraflutningamanna og bráðatækna.
11. Leyfi til næringarfræðinga, næringarráðgjafa og næringarrekstrarfræðinga.
c. 15. tölul. orðast svo: Leyfi til tannfræðinga og tanntækna.
d. 17. tölul. orðast svo: Leyfi til stoðtækjafræðinga.
e. 19. tölul. orðast svo: Leyfi til áfengis- og vímuvarnaráðgjafa.
2. gr.
a. 10. og 11. tölul. orðast svo:
10. Leyfisbréf fyrir kauphallir, sbr. 3. gr. laga nr. 110/2007 166.000 kr.
11. Leyfi til að reka markaðstorg fjármálagerninga, sbr. 4. mgr. 4. gr.
laga nr. 110/2007 og g-lið 6. tölul. 1. mgr. 3. gr. laga nr. 161/2002 166.000 kr.
b. 13. tölul. orðast svo: Starfsleyfi vátryggingafélaga, sbr. 18. gr. laga
nr. 56/2010, 166.000 kr.
c. 40.–42. tölul. orðast svo:
40. Leyfi til myndmiðlunar:
a. Skammtímaleyfi til allt að þriggja mánaða 15.000 kr.
b. Almennt leyfi til allt að sjö ára. Gjald fyrir hvert ár sem leyfi
er veitt 54.000 kr.
41. Leyfi til hljóðmiðlunar:
a. Skammtímaleyfi til allt að þriggja mánaða 9.500 kr.
b. Almennt leyfi til allt að sjö ára. Gjald fyrir hvert ár sem leyfi
er veitt. 36.500 kr.
42. Leyfi til mynd- og hljóðmiðlunar á afmörkuðum svæðum sem
fjölmiðlanefnd telur ná til innan við 10 þúsund íbúa: 50% af þeim
fjárhæðum sem greinir í b-lið 40. tölul. og b-lið 41. tölul.
3. gr.
Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.
Með frumvarpi þessu eru lagðar til nokkrar breytingar á lögum nr. 88/1991, um aukatekjur ríkissjóðs, með síðari breytingum, en lögin innihalda meðal annars ákvæði um gjaldtöku fyrir veitingu atvinnuréttinda og atvinnustarfsemi.
Í fyrsta lagi er tillaga vegna breytinga á starfsheitum heilbrigðisstarfsmanna í samræmi við ákvæði laga nr. 34/2012, um heilbrigðisstarfsmenn. Bætt er inn nýjum heitum um löggiltar heilbrigðisstéttir og önnur felld út.
Í öðru lagi eru lagðar til breytingar á lagatilvísunum varðandi lög nr. 110/2007, um kauphallir, og laga nr. 56/2010, um vátryggingastarfsemi, án þess að um efnisbreytingar sé að ræða og bætt er við tilvísun í lög nr. 161/2002, um fjármálafyrirtæki.
Í þriðja lagi eru breytingar er varða lög nr. 38/2011, um fjölmiðla, en með þeim voru útvarpslög felld úr gildi. Í frumvarpinu eru lagðar til breytingar til samræmis við fjölmiðlalögin, þar sem m.a. er kveðið á um leyfi til hljóð- og myndmiðlunar í stað sjónvarps og útvarps.
II. Samræmi við stjórnarskrá og alþjóðlegar skuldbindingar.
Efni frumvarpsins gefur ekki tilefni til að ætla að tillögur þess stangist á við stjórnarskrá eða alþjóðlegar skuldbindingar.
III. Samráð.
Frumvarpið var samið í fjármála- og efnahagsráðuneytinu og var haft samráð við Fjármálaeftirlitið, fjölmiðlanefnd og velferðarráðuneytið.
IV. Mat á áhrifum.
Lítils háttar breytingar verða á fjárhæðum leyfisgjalda fyrir myndmiðlun og hljóðmiðlun sem talin eru hafa óveruleg fjárhagsleg áhrif þegar á heildina er litið. Á hinn bóginn er megintilgangur breytinganna að samræma ákvæði gildandi laga við yngri lög þannig að þau hafi betra upplýsingagildi gagnvart almenningi og þeim stofnunum sem vinna eftir lögunum.
Athugasemdir við einstakar greinar frumvarpsins.
Um 1. gr.
Um 2. gr.
Í 40.–42. tölul. 11. gr. laga nr. 88/1991, um aukatekjur ríkissjóðs, er fjallað um greiðslur fyrir útgáfu leyfa til útvarps, sjónvarps og hljóðvarps, til samræmis við útvarpslög, nr. 53/ 2000. Með gildistöku laga nr. 38/2011, um fjölmiðla, voru útvarpslög felld úr gildi og fyrirkomulagi við útgáfu leyfa breytt. Í greininni er því lögð til breyting í samræmi við hið nýja fyrirkomulag. Til samræmis við ákvæði laga nr. 38/2011, um fjölmiðla, er lagt til að kveðið verði á um leyfi til hljóð- og myndmiðlunar í stað sjónvarps og útvarps. Heimilt verður að gefa út almenn leyfi til allt að sjö ára í senn í stað tiltekins tíma eins og er nú í lögunum. Fjárhæðir fyrir útgáfu leyfanna taka mið af núgildandi fjárhæðum og miðað er við gjald fyrir hvert ár sem lækkar ekki þótt leyfið sé gefið út til lengri tíma eins og er nú. Árgjald fyrir leyfi til myndmiðlunar er því hlutfallslega sama fjárhæð og var þegar leyfi til sjónvarps var gefið út til þriggja ára. Árgjald fyrir leyfi til hljóðmiðlunar er sama árgjald og leyfi til hljóðvarps er nú. Nýmæli í frumvarpinu er skammtímaleyfi til myndmiðlunar sem verður unnt að fá til þriggja mánaða.
Um 3. gr.
Fylgiskjal.
Fjármála- og efnahagsráðuneyti,
skrifstofa opinberra fjármála:
Umsögn um frumvarp til laga um breyting á lögum nr. 88/1991, um aukatekjur ríkissjóðs, með síðari breytingum (heilbrigðisstéttir, fjölmiðlar o.fl.).
Verði frumvarpið að lögum verður lítils háttar breyting á leyfisgjöldum fyrir myndmiðlun og hljóðmiðlun en ekki verður séð að það hafi áhrif á tekjur ríkissjóðs svo nokkru nemi. Megintilgangur breytinganna er frekar að samræma ákvæði gildandi laga við yngri lög þannig að þau hafi betra upplýsingagildi gagnvart almenningi og þeim stofnunum sem vinna eftir lögunum. Verði frumvarpið að lögum er því ekki talið að það hafi teljandi áhrif á fjárhag A-hluta ríkissjóðs.
