Ferill 12. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect.
150. löggjafarþing 2019–2020.
Prentað upp.
Þingskjal 12 — 12. mál.
Flutningsmenn.
Frumvarp til laga
um breytingu á búvörulögum, nr. 99/1993, með síðari breytingum (afurðastöðvar í kjötiðnaði).
Flm.: Þórarinn Ingi Pétursson, Halla Signý Kristjánsdóttir, Líneik Anna Sævarsdóttir, Willum Þór Þórsson, Silja Dögg Gunnarsdóttir.
1. gr.
Þrátt fyrir ákvæði samkeppnislaga er afurðastöðvum í kjötiðnaði heimilt að sameinast, gera með sér samkomulag um verkaskiptingu og hafa með sér annars konar samstarf til þess að halda niðri kostnaði við framleiðslu, geymslu og dreifingu kjötvara. Leggja skal upplýsingar um slíka samninga og samstarf fyrir ráðherra til upplýsingar.
2. gr.
Greinargerð.
Markmiðið með frumvarpinu er að veita innlendum kjötiðnaði tækifæri til að hagræða og til að bregðast við ört vaxandi samkeppni að utan. Í alþjóðlegum samanburði eru innlendar afurðastöðvar í kjötiðnaði örsmáar og því ekki samkeppnishæfar við afurðastöðvar á erlendum mörkuðum sem eru mun stærri og hagkvæmari rekstrareiningar. Innlendur kjötiðnaður er engu síður í vaxandi samkeppni við afurðir frá erlendum mörkuðum. Afurðastöðvar í kjötiðnaði geta mjög takmarkað sameinast þar sem það er í andstöðu við ákvæði samkeppnislaga. Það skilar sér í of háum rekstrarkostnaði, háu verði til neytenda og lágu afurðaverði til bænda. Takmarkaðar heimildir afurðastöðva til samráðs leiða jafnframt til þess að engin eiginleg birgðastýring er á íslensku lambakjöti. Sem dæmi má nefna að í sumar bárust fregnir af því að mikill skortur væri á lambahryggjum og gerðu heildsalar því kröfu um að fá að flytja inn erlent kjöt umfram umsamda tollkvóta. Miðar frumvarpið að því að breyta þessu fyrirkomulagi þannig að unnt sé að hafa yfirsýn yfir birgðastöðu og afurðastöðvar geti hagað framleiðslu sinni í samræmi við þarfir markaðarins.
Þróun síðustu missera sýnir að innflutningur kjötafurða er að aukast umtalsvert og gæti aukist enn meira í kjölfar afnáms frystiskyldu á innfluttu kjöti frá og með 1. janúar 2020. Flutningsmenn þessa frumvarps telja að innlendir aðilar standi þar höllum fæti og því sé nauðsynlegt að leggja til að afurðastöðvum verði heimilað að bregðast við samkeppninni neytendum og bændum til hagsbóta með því að auka hagræði í rekstrinum. Samkeppnin er við erlenda framleiðendur sem eru margfalt stærri en þeir sem hér er að finna. Með frumvarpinu er því lagt til að afurðastöðvar í kjötiðnaði verði undanþegnar ákvæðum samkeppnislaga en fyrir því eru fordæmi þar sem mjólkuriðnaður er samkvæmt búvörulögum undanþeginn ákvæðum samkeppnislaga. Enn fremur er lagt til að slíkir samningar um sameiningu, samkomulag um verkaskiptingu og samstarf verði lagðir fyrir ráðherra landbúnaðarmála til upplýsingar. Í umsögnum um málið á 149. löggjafarþingi kom m.a. fram að sambærileg breyting sem gerð var fyrir afurðastöðvar í mjólkuriðnaði hefði skilað mikilli hagræðingu sem hefði skilað sér bæði til neytenda og bænda og að vænta mætti að sambærilegur árangur gæti náðst á kjötmarkaði ef sambærileg leið yrði farin.
Í umsögnum kom jafnframt fram gagnrýni þess efnis að það fyrirkomulag sem lagt er til í frumvarpinu geti hamlað eðlilegri samkeppni og orðið þess valdandi að verðhækkanir á vörum sem undanþága gildir um sé ekki í samræmi við verðhækkanir á öðrum vörum. Flutningsmenn telja að samkeppni við erlenda framleiðslu vegi þyngra í verðmyndun íslenskra landbúnaðarafurða heldur en innlend samkeppni og telja að samkeppni við erlenda aðila muni að öllum líkum aukast á næstu árum.
Flutningsmenn telja að samþykkt frumvarpsins muni hafa jákvæð áhrif fyrir afurðastöðvar og bændur og hafa í för með sér hagstæðara verð fyrir neytendur.
