Norræna ráðherranefndin 2004.

Hæstv. forseti. Þá spyr maður sig hvort fulltrúar Framsóknarflokksins, alla vega þeirra sem eru andvígir Símanum, hafi átt aðgang að hinu ágæta þingi. Ég er ekki að agnúast út í kjörorðið Lýðræði, menning og náttúra og að unnið sé samkvæmt þeirri yfirskrift. Ég gagnrýni það þegar ósamræmi er á milli orða annars vegar og athafna hins vegar og vísa í tiltekin dæmi hvað það snertir.

Í skýrslunni sem hæstv. ráðherra vísaði til áðan er talað um lýðræði og talað um mikilvægi þess að horfa á það í víðu samhengi að efla lýðræði á öllum sviðum en horfa ekki þröngt á hlutina. Hins vegar gerði hæstv. ráðherra það. Lýðræðið er í hennar huga það sem gerist á flokksþingi Framsóknarflokksins væntanlega og það sem gerist í þessum sal. Hún segir: Hvernig gátu menn gagnrýnt Kárahnjúkavirkjun? Þetta var samþykkt á Alþingi gegn atkvæðum aðeins 9 aðila. Tillaga frá Vinstri hreyfingunni — grænu framboði var líka felld um að fram færi þjóðaratkvæðagreiðsla í anda þess sem skýrsla Norðurlandaráðs mælir fyrir um, að efla lýðræðið. Sú tillaga var felld hér einfaldlega vegna þess að á þinginu í þessu tiltekna máli var ekki sambærileg afstaða til Kárahnjúkavirkjunar og var í þjóðfélaginu almennt samkvæmt því sem allar skoðanakannanir báru vott um. Það er þetta sem ég er að tala um, misvægið og gjána sem er á milli þess sem menn segja og þess sem menn gera.