vörugjald, virðisaukaskattur og gjald af áfengi og tóbaki.

Hæstv. forseti. Ég verð að lýsa nokkurri undrun vegna ræðu hv. þm. Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur og reyndar einnig vegna þess neikvæða tóns sem mér fannst birtast í málflutningi talsmanna Samfylkingarinnar í andsvörum við ræðu fjármálaráðherra áðan.

Nú hefði mátt vænta þess að þegar mál af þessu tagi kemur inn í þingið yrði því fagnað. Að því yrði fagnað að ætlunin er með þessu að stíga það skref að lækka matvælaverð verulega í landinu með því að breyta skattlagningunni á þann gríðarlega mikilvæga hátt sem lagt er til.

Verið er að tala um mestu breytingu á virðisaukaskatti í meira en áratug. Verið er að tala um breytingu sem felur í sér verulega kjarabót fyrir heimilin í landinu. Ég hefði vænst þess að það væri lykilatriðið í málflutningi Samfylkingarinnar þegar kemur að slíkri umræðu. Ég hefði raunar haldið að þetta mál væri þess eðlis að um það gæti orðið verulega góð samstaða í þinginu og því koma þessi viðbrögð mér nokkuð á óvart.

Hins vegar hvað varðar það efnislega sem fram hefur komið hjá hv. þm. Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur og öðrum sem hafa tjáð sig á vegum Samfylkingarinnar í umræðunni, þá er nú sagnfræðin kannski ekki upp á marga fiska þegar kemur að því að skoða bakgrunn þeirra tillagna sem verið er að fjalla um. Því það liggur alveg fyrir að í landsfundarsamþykkt Sjálfstæðisflokksins vorið 2003 var skýrt kveðið um þá breytingu sem hér er gerð tillaga um varðandi virðisaukaskatt á matvæli. Rétt er að geta þess að það var ekki fyrr en eftir að sú samþykkt lá fyrir að Samfylkingin sneri við blaðinu og fór að boða sömu stefnu.