133. löggjafarþing — 46. fundur,  8. des. 2006.

ferð utanríkismálanefndar til Eystrasaltsríkjanna.

[15:13]
Hlusta

Mörður Árnason (Sf):

Forseti. Þórhallur bóndi Kristjánsson á Halldórsstöðum í Kinn hafði þann vana þegar ég var þar í sveit að þegar hundurinn sýndi af sér dónalegt athæfi eða hlýddi ekki þá var tekið í hnakkadrambið á honum, honum hent út í skurð og ekki sýnt mikið atlæti þaðan í frá. Það sem hundurinn gerði var það að hann dró sig upp úr skurðinum með skottið á milli lappanna og fór svo eitthvert afsíðis og hristi sig.

Það er mikilvægt að þegar hundur sem hefur verið meðhöndlaður á þennan hátt hristir sig þá geri hann það fjarri öðrum. Það er kannski rétt að við tökum upp þá venju hér á þinginu að menn hristi sig í einrúmi héðan í frá. (ÖS: Framsóknarmenn.) (Gripið fram í: Þetta er nú málefnalegt!)

Er þá þætti hv. þm. Guðjóns Ólafs Jónssonar nokkurn veginn lokið hér í þessari umræðu. Það hafa líka komið fram upplýsingar um hina meintu skemmtiferð hv. þm. Halldórs Blöndals og félaga hans í utanríkismálanefnd og svör hafa fengist nokkurn veginn við þeim spurningum sem ég bar hér fram áður.

Það sem málið hins vegar leiðir í ljós er að hér er í gangi einhver pirringur, einhver togstreita milli stjórnarflokkanna. Fulltrúi Framsóknarflokksins í þeirri umræðu sem hér hefur farið fram um það mál er sá hinn sami Guðjón Ólafur Jónsson og hér hefur talað. Þegar flokkarnir renna svona saman í kringum málin, þegar annar þeirra skammar hinn fyrir að nenna ekki að vinna, fyrir að fara í skemmtiferðir rétt fyrir jólin og hinn bregst reiður við, þá gerum við stjórnarandstæðingar ekki annað en að draga okkur kurteislega í hlé.