uppkaup á jörðum og verndun landbúnaðarlands.

Herra forseti. Það er auðvitað gott að bændur geti hætt að búa og farið uppréttir og með sóma eftir ævistarf sitt. En það er líka mjög dapurlegt að ungt fólk á ekki mikla möguleika til að hefja búskap í dag með því að þurfa að kaupa kvóta bæði í mjólk og kindakjöti til að hefja framleiðslu. Það er dapurleikinn í þessu máli að endurnýjun verður ekki þarna. Margir bændur hafa sagt mér að þeir líti ekki björtum augum á framtíðina, að eftir 15 til 20 ár verði miklar breytingar og hættan sé sú að búskapurinn fari í einhver hlutafélög eða stórfyrirtæki eða stórbúrekstur og að fólkið sem er að alast upp í sveitum landsins í dag verði, ef það vill vera áfram í sveitinni, að keppa við erlent vinnuafl um störf á þessum búum.

Við viljum ekki sjá slíka framtíð fyrir okkur hjá ungu fólki sem býr í sveitum landsins í dag. Ég hef stundum sagt að það væri ekki óeðlilegt að breyta framleiðslustyrkjum og beingreiðslustyrkjum í búsetustyrki þannig að venjulegt bú í sauðfjárrækt eða mjólkurframleiðslu fengi búsetustyrk og keppti síðan á markaðsgrunni með framleiðslu sína. Búsetustyrkurinn yrði auðvitað bundinn því að það væri venjulegur búskapur á þessum jörðum en styrkurinn gæfi fólki möguleika til þess að vera lengur í sveitinni og missa ekki þessa framleiðslu í hendurnar á einhverjum stórbúum sem ég held að sé ekki af því góða.

Það er auðvitað sorglegt að vita til þess að margir sem eru að flytja í sveitirnar núna borga fjármagnstekjuskatt en ekki útsvar, (Forseti hringir.) og þar af leiðandi hafa þeir engin góð áhrif inn í samfélagið eins og þeir ættu að hafa.