dagskrár- og kvikmyndagerð hjá Ríkisútvarpinu.
Virðulegi forseti. Ég þakka hv. þm. Birki Jóni Jónssyni fyrir að vekja máls á kvikmyndagerð og í raun innlendri dagskrár- og kvikmyndagerð, sérstaklega í tengslum við Ríkisútvarpið og hjá Ríkisútvarpinu. Það er rétt að Kvikmyndasjóður sætti þessum niðurskurði í síðustu fjárlögum og eru núna 450 milljónir ætlaðar í Kvikmyndasjóð, þ.e. til að styrkja íslenskar kvikmyndir.
Það er líka rétt sem hv. þingmaður bendir á að íslenskar kvikmyndir eru að miklu leyti styrktar af erlendum styrkjum og hefur raunar vegnað vel á þeim vettvangi, þ.e. íslenskum kvikmyndagerðarmönnum hefur gengið vel að sækja styrki í norræna og evrópska sjóði. Hins vegar er líka staðan sú, eins og hv. þingmanni er kunnugt, að okkur er mjög þröngur stakkur sniðinn og var það í síðustu fjárlögum og verður það áfram, og ég hef bent á það að kvikmyndagerðin sætti þar að sjálfsögðu miklum niðurskurði eins og raunar nokkrir aðrir liðir sem höfðu sérstaklega hækkað mikið á undanförnum árum. Ég hef líka sagt að við munum leitast við að hlífa kvikmyndagerðinni í næstu fjárlögum sérstaklega og vinnum raunar núna í nefnd með kvikmyndagerðarmönnum að áætlun til næstu ára að meta þetta umfang kvikmyndagerðarinnar, ekki bara hagræn áhrif heldur líka menningarlegt gildi innlendrar kvikmyndagerðar.
Ég vil líka minna á það að að frumkvæði þessarar ríkisstjórnar var komið í gegn 20% endurgreiðslu til kvikmyndaiðnaðarins á öllum kostnaði og heyra þær undir iðnaðarráðuneytið. Þar hefur því komið veruleg innspýting í geirann af hálfu ríkisstjórnarinnar þannig að við reynum auðvitað að gera okkar besta þó að ástandið sé erfitt í ríkisfjármálunum.
Hvað varðar Ríkisútvarpið sérstaklega, af því að það var nefnt í upphafi máls hv. þingmanns, hefur það verið stefna stjórnvalda í gegnum þjónustusamninginn sem þar er í gildi að efla hlut innlendrar dagskrárgerðar. Ef við lítum á bara almennt þá grófu skiptingu kostnaðar, þ.e. hvernig fjármunum er varið innan Ríkisútvarpsins, er ríflega milljarði varið í fréttasviðið sem eru íþróttir, fréttir, svæðisstöðvarnar og vefurinn, en síðan er tæpum milljarði eða u.þ.b. 925 millj. kr. varið í það sem heitir innlend dagskrárgerð. Síðan hefur verið sérstakur liður, sem hefur verið umtalsvert deilt um í almennri umræðu í samfélaginu, sem heitir kaup af sjálfstæðum framleiðendum og í þjónustusamningnum er kveðið á um hvað það eigi að vera hátt hlutfall. Það er sem sagt, svo ég rifji það upp, sá samningur sem gerður var frá 2007–2012 sem segir að Ríkisútvarpið skuli leggja áherslu á íslenskt sjónvarpsefni og að hlutfall þess á kjörtíma, á milli klukkan 7 og 11 á kvöldin, eigi að vera 65% við lok samningstímans sem verði þá tæplega 50% aukning frá árinu 2005 en þá var hlutfallið 44%. Í samningnum er einnig kveðið á um að hlutverk Ríkisútvarpsins sé m.a. að vera vettvangur nýsköpunar í dagskrárgerð og þar kemur að þessu hlutverki að Ríkisútvarpið eigi að vera kaupandi eða meðframleiðandi að leiknu sjónvarpsefni, kvikmyndum, heimildarmyndum eða öðru sjónvarpsefni og verja til þess að lágmarki 150 millj. kr. Samkvæmt samningnum átti fjárhæðin að hækka í 200 millj. kr. árið 2009 og við lok samningstímabilsins átti RÚV að verja 250 millj. kr. til þessa verkefnis. Þarna var því miðað við að þessi kaup af sjálfstæðum framleiðendum yrðu efld.
Hins vegar hefur það verið svo, eins og hefur komið nokkrum sinnum fram, að bæði hafa markmið ekki öll gengið eftir í þessum þjónustusamningi, hvorki af hálfu Ríkisútvarpsins né ríkisins því að þar er auðvitað kveðið á um að fjármagn aukist verulega. Nú þurfti Ríkisútvarpið hins vegar að sæta 10% niðurskurði á síðustu fjárlögum frá fjárlögum 2009. Árið 2009 fékk RÚV 3,5 milljarða kr. en fór niður í 3 milljarða og 220 milljónir. Þetta hefur auðvitað allt sín áhrif. Af þessum sökum m.a. höfum við nú tekið þjónustusamninginn til endurskoðunar, við höfum átt fundi með þingkjörinni stjórn Ríkisútvarpsins og stjórnanda RÚV, útvarpsstjóra, um þau markmið sem við viljum setja og ég legg mikla áherslu á þennan þátt sem hv. þingmaður spyr um, þ.e. innlenda dagskrárgerð í þeim efnum, því að Ríkisútvarpið er jú menningarstofnun. Ríkisútvarpið fær u.þ.b. þriðjung allra fjármuna sem hið opinbera ver í menningarmál, og þá er ég að tala um ríkið, þriðjungur af því rennur til Ríkisútvarpsins þannig að það hefur mjög ríku menningarlegu hlutverki að gegna.
Að lokum langar mig að nefna það að ákveðið hefur verið að úthluta eftirstöðvum Menningarjóðs útvarpsstöðva, sem var lagður niður með lögum árið 2000, en af honum voru eftirstöðvar upp á 88 millj. kr. Til að mýkja í raun þann harða niðurskurð sem orðið hefur á kvikmyndagerð og sjónvarpsþáttagerð, því að hluti af eflingu Kvikmyndasjóðs fólst í svokölluðum sjónvarpssjóði, er úthlutað þessum 88 milljónum og þeim verður úthlutað í tveimur úthlutunum til eflingar (Forseti hringir.) efnis fyrir sjónvarp og útvarp. Ég er að vona að þeir fjármunir muni nýtast vel einmitt á þeim erfiðu tímum (Forseti hringir.) þegar við förum í gegnum niðurskurð.