138. löggjafarþing — 133. fundur,  8. júní 2010.

störf þingsins.

[10:58]
Horfa

Þór Saari (Hr):

Virðulegur forseti. Það er áhugavert að sitja í þingsal og hlusta á karp fjórflokksins eða þríflokksins. Leikritið heldur áfram eins og undanfarna áratugi. Þingmenn átta sig ekki á því að handritinu lauk 20. janúar 2009. Þeir hafa verið að feta sig áfram handritslausir á þingi í bráðum tvö ár og því fer sem fer. Heimilin eru að fara til fjandans, efnahagslífið er að fara til fjandans, stjórnmálin eru að fara til fjandans. Nýja handritið var skrifað í aðdraganda sveitarstjórnarkosninganna fyrir nokkrum vikum. Þó að þingmenn átti sig ekki á því er komin ný umræða í stjórnmálin og ný krafa frá almenningi um hvernig stjórnmál eiga að vera. Þau eiga ekki að vera eins og verið hefur í þingsal í morgun.

Annað framhjólið og annað afturhjólið, Samfylkingin og Sjálfstæðisflokkurinn, rífast um hvað gerðist. Þiggjendur útrásarþýfis saka aðra um spillingu. Fólk sem sat í embættum í bankaráði Seðlabanka, hvers reikningur til þjóðarinnar í lokafjárlögum 2008 er 192 milljarðar, sakar aðra um vanrækslu. Hvert haldið þið að þetta leiði? Hver verður niðurstaðan úr þessu? Niðurstaðan verður einfaldlega sú að fulltrúalýðræðið eins og það hefur birst fólki á Íslandi er ónýtt. Fulltrúar á þingi, fulltrúar almennings, fulltrúar kjósenda, eru fyrst og fremst fulltrúar sjálfs sín en ekki almennings. Handritið er búið. Þetta leikrit sem þið eruð að leika í er ekki lengur til. Þið verðið að fara að tala öðruvísi og hugsa öðruvísi. Hversu lengi ætlið þið að halda áfram? (Forseti hringir.) Það eru engar afgerandi aðgerðir í vanda heimilanna. Það eru engin frumvörp um lýðræðisumbætur sem verða afgreidd á þessu þingi.