138. löggjafarþing — 133. fundur,  8. júní 2010.

heimild fjármálafyrirtækis til að veita veðréttindi.

517. mál
[15:56]
Horfa

Frsm. meiri hluta viðskn. (Lilja Mósesdóttir) (Vg):

Virðulegi forseti. Ég mæli fyrir framhaldsnefndaráliti meiri hluta hv. viðskiptanefndar um frumvarp til laga um heimild fjármálafyrirtækis til að veita veðréttindi í tengslum við uppgjör vegna ráðstöfunar Fjármálaeftirlitsins á eignum og skuldum vegna sérstakra aðstæðna á fjármálamarkaði.

Í 2. umr. um þetta frumvarp var einkum gagnrýnt að ekki lægi ljóst fyrir hver aðdragandi frumvarpsins hefði verið, því var frumvarpinu vísað aftur til viðskiptanefndar eftir 2. umr.

Við umfjöllun um málið í nefndinni kom fram að í desember 2009 hefði verið samið um að NBI, eða Nýi Landsbankinn, gæfi út skuldabréf til Landsbanka Íslands sem skyldi tryggt með veði í eignum bankans. Þegar samningaviðræðurnar stóðu yfir komu upp efasemdir um hvort íslensk lög um samningsveð næðu yfir veðsetningu á svo stóru eignasafni í svo langan tíma. Vegna þessa var veðsetningum slegið á frest fram í apríl og skuldbatt fjármálaráðherra sig til að undirbúa frumvarp til laga þess efnis að setja ákveðinn ramma utan um veðsetningar af þessu tagi. Í því fólust þó engin fyrirheit um að slíkt frumvarp yrði samþykkt sem lög frá Alþingi.

Meiri hlutinn bendir á að frumvarpið veitir fjármálafyrirtækjum ekki heimild til að veita veð í eigum sínum til tryggingar fjárskuldbindingum því að slíka heimild hafa þau nú þegar. Frumvarpið miðar að því að auðvelda uppgjör fjármálafyrirtækja sem Fjármálaeftirlitið tók yfir á grundvelli neyðarlaganna og ljúka því ferli sem hófst með setningu laganna.

Ákvæði sem felast í frumvarpinu gera þeim fjármálafyrirtækjum sem frumvarpið nær til auðveldara fyrir en að óbreyttum lögum að viðhalda fullnægjandi veðhlutfalli með því að bæta við eignum í veðsafn sem og að skipta út einstökum eignum.

Í frumvarpinu felst grundvallarfrávik frá 1. mgr. 3. gr. laga um samningsveð um að veðréttur verði ekki stofnaður í einu lagi þannig að gildi hafi að lögum í öllu því sem veðsali á eða eignast kann. Vegna þessa leggur meiri hlutinn til að gildistími frumvarpsins verði 10 ár.

Fylgir breytingartillaga með framhaldsnefndaráliti meiri hluta hv. viðskiptanefndar.

Herra forseti. Meiri hlutinn leggur til að frumvarpið verði samþykkt með þessari einu breytingartillögu.

Undir framhaldsnefndarálitið rita Lilja Mósesdóttir, formaður viðskiptanefndar, Magnús Orri Schram, Þuríður Backman, Mörður Árnason og Jónína Rós Guðmundsdóttir.

Að lokum langar mig að geta þess, í ljósi þeirrar miklu umræðu sem farið hefur fram á síðum Morgunblaðsins, að ástæða þess að nauðsynlegt er fyrir Nýja Landsbankann að gefa út skuldabréf að upphæð 260 milljarðar er sú að ríkisstjórn Geirs Haardes ákvað við fall bankanna að tryggja innstæður að fullu. Með öðrum orðum, ef ekki hefði komið til þessi ótakmarkaða ríkisábyrgð á innstæðum, þá tel ég að Nýi Landsbankinn hefði ekki þurft að gefa þetta skuldabréf út til gamla Landsbankans.