skattstefna ríkisstjórnarinnar.

Virðulegur forseti. Ég þakka hv. formanni Framsóknarflokksins, Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni, fyrir að taka upp þessa umræðu. Það er eðlilegt og þarft að spyrja hvort það sé ekki röng leið í kreppu að hækka skatta. Auðvitað er það til þess fallið að draga úr eftirspurn en hér er ekki margra góðra kosta völ, því að á góðærisárunum lögðum við ekki fé til hliðar, héldum við ekki sköttunum uppi heldur lækkuðum þá og eigum þess vegna ekki í þann forða að grípa til nú í erfiðleikum okkar. (TÞH: Hvað með 170 milljarðana sem nú er verið að nota?) Það sem mestu máli skiptir í þessum erfiðustu fjárlögum allra tíma er hins vegar að í þeim er almennum tekjuskatti hlíft og verðlagsáhrif skattbreytinga á næsta ári eru í algjöru lágmarki. Þannig er bæði launaumslagi fólks og lánum þess hlíft á næsta ári og þess er sannarlega þörf vegna þess að í skattaaðgerðunum á síðasta ári voru skattar hækkaðir á almenning. Við verðum um leið að minnast þess að þær hækkanir voru í raun ekki annað en afturköllun á lækkunum allra síðustu ára, óraunsæjum skattalækkunum sem við vildum gjarnan ráðast í en höfðum bara því miður ekki efni á. Þeir skattar sem við núna búum við eru í aðalatriðum þeir skattar sem voru hér í landinu áður en Framsóknarflokkurinn, Samfylkingin og Sjálfstæðisflokkurinn réðust í óraunsæjar skattalækkanir á góðæristímum sem óhjákvæmilegt var að kalla aftur.

Það er ánægjuefni að þrátt fyrir þá hækkun sem hér varð á prósentum og þrátt fyrir hrakspár stjórnarandstöðunnar, hafa á þessu ári lengst framan af skattstofnarnir (Forseti hringir.) sjálfir haldist og tekjurnar að skila sér til ríkissjóðs. (TÞH: Hvernig stendur á því að ...?)