staða Íbúðalánasjóðs.
Hæstv. forseti. Pólitískar deilur um Íbúðalánasjóð settu svip sinn á stjórnmál áranna fyrir hrun. Skiptist fólk jafnan í fylkingar með og á móti Íbúðalánasjóði og þá jafnframt með og á móti húsnæðislánum bankanna. Deilur um ríkisábyrgð á sjóðnum og samkeppni hans við bankakerfið stóðu árum saman. Hér var deilt um kosti og galla ríkisafskipta og markaðslausna í húsnæðismálum, líkt og einn kosturinn útilokaði hinn. Eftir á að hyggja skiluðu þessar deilur litlu. Álitamál um ríkisábyrgð á sjóðnum eru til að mynda enn óleyst. Það er mikilvægt að rífa umræður um Íbúðalánasjóð upp úr gömlum hjólförum. Skýrsla rannsóknarnefndar Alþingis dró upp skýra og heldur dapurlega mynd af húsnæðislánum bankanna. Enginn getur því gagnrýnt Íbúðalánasjóð með því að benda á glæstan feril bankakerfisins í húsnæðislánum. Ófarir bankakerfisins eru heldur engin ástæða til að hefja Íbúðalánasjóð á stall og ræða um hann gagnrýnislaust. Rannsóknarskýrsla Alþingis telur breytingar á húsnæðislánakerfinu árið 2004 ein af stærstu hagstjórnarmistökum síðari ára. Hvaða tilgangi það þjónar að neita að horfast í augu við þessa staðreynd er mér fyrirmunað að skilja þótt einhverjir hv. þingmenn, gjarnan í Framsóknarflokki, kjósi að gera það.
Í dag samþykkti Alþingi að ríkissjóður gæti lagt Íbúðalánasjóði til 33 milljarða kr. og fyrir liggur að leggja þarf sjóðnum til aukið fjármagn á næsta ári. Þessi framlög eru ekki beinlínis heilbrigðisvottorð um starfsemi sjóðsins. Framlög upp á 10 milljarða kr. kalla auðvitað á sérstaka rannsókn á starfsemi sjóðsins í aðdraganda hrunsins. Alþingi ber að mínu viti skylda til að standa fyrir slíkri rannsókn. Umræður um fjárhag og starfsemi Íbúðalánasjóðs verður að setja í samhengi við stefnu stjórnvalda í húsnæðismálum almennt. Sá maður sem á sína eigin jörð, sagði Bjartur í Sumarhúsum, hann er sjálfstæður maður í landinu. Þetta var stefnan í hnotskurn. Séreignarstefnan í húsnæðismálum hefur breyst í martröð fyrir fjölda Íslendinga, ekki síst ungt fólk. Okkar bíður (Forseti hringir.) það verkefni að skapa fjölbreyttara húsnæðiskerfi og endurskoða hlutverk Íbúðalánasjóðs í því kerfi.
