fullgilding á samningi um gagnkvæma stjórnsýsluaðstoð í skattamálum.
Frú forseti. Ég mæli hér fyrir nefndaráliti um frumvarp til laga um breytingu á lögum nr. 74/1996, um heimild fyrir ríkisstjórnina til þess að fullgilda fyrir Íslands hönd samning um gagnkvæma stjórnsýsluaðstoð í skattamálum.
Með frumvarpi þessu er leitað heimildar Alþingis til að fullgilda bókun sem gerð var í París á árinu 2010 um breytingu á samningi um gagnkvæma stjórnsýsluaðstoð í skattamálum milli aðildarríkja Evrópuráðsins og aðildarlanda Efnahags- og framfarastofnunarinnar OECD, en hann var gerður í Strassborg í janúar 1988. Samningurinn var fullgiltur með heimild í lögum nr. 74/1996 og öðlaðist gildi gagnvart Íslandi 1. nóvember 1996. Samkvæmt frumvarpinu er gert ráð fyrir að ákvæðum bókunarinnar verði veitt lagagildi hér á landi þegar bókunin hefur öðlast gildi að því er Ísland varðar.
Í athugasemdum við frumvarpið segir að tilgangurinn með gerð þessarar bókunar sé að færa samninginn að þeim alþjóðlega mælikvarða sem nú gildir um upplýsingaskipti og snúi einkum að aðgengi stjórnvalda að upplýsingum sem eru í vörslu banka og annarra fjármálafyrirtækja. Auk þess verður ríkjum sem hvorki eru aðilar að OECD né Evrópuráðinu gefinn kostur á að gerast aðilar að samningnum að undangengnu samþykki aðildarríkjanna. Samningurinn sem bókunin er gerð við kveður meðal annars á um skipti á upplýsingum, sameiginlegar skattrannsóknir, útvegun gagna og skjala og aðstoð við innheimtu skatta, en jafnframt er fullveldi ríkja og réttindi skattgreiðenda virt og vernd tryggð í því skyni að gæta trúnaðar vegna þeirra upplýsinga sem veittar eru á grundvelli samningsins. Bókunin um breytingu á samningnum kveður á um strangari skyldur aðildarríkja til að skiptast á upplýsingum frá því sem nú er.
Það kemur fram í umsögn sem fylgir þessu máli að breytingarnar sem í þessari bókun felast muni auka möguleika íslenskra stjórnvalda á því að fá upplýsingar um tekjur og eignir aðila erlendis og geti þar með gert skattlagningu réttari og bætt innheimtu á opinberum gjöldum. Margir mundu kannski segja að ekki væri vanþörf á við þær aðstæður sem nú eru uppi í íslensku samfélagi og í kjölfar efnahagshrunsins.
Í fylgiskjali með frumvarpinu eru ákvæði bókunarinnar sett upp á íslensku og ensku á greinargóðan hátt. Utanríkismálanefnd hefur áður talið nægjanlegt og eðlilegt, með tilliti til íslenskra laga og meðferðar mála á Alþingi að alþjóðasamningar séu lögfestir á íslensku. Hin enska gerð bókunarinnar við samninginn er birt í frumvarpinu og er eðlilegt skýringargagn en hún á að mati nefndarinnar ekki fremur erindi í Stjórnartíðindi og lagasafn heldur en texti samningsins á sínum tíma. Nefndin vekur enn athygli á að opinber tungumál samningsins eru enska og franska og enda þótt einungis íslenski textinn verði lögtekinn geta enski og franski textinn verið mikilvægir, m.a. til túlkunar á vafatilvikum um merkingu orða samningsins. Er því mikilvægt að sérfræðingar og allur almenningur eigi greiðan aðgang að samningnum á frummálum hans jafnt sem íslensku þótt einungis hin íslenska þýðing hans birtist í Stjórnartíðindum og hinu íslenska lagasafni.
Nefndin leggur til að sú breyting verði gerð á frumvarpinu að fylgiskjalið sem frumvarpinu fylgir, sem er bókun um breytingu á samningi um gagnkvæma stjórnsýsluaðstoð í skattamálum, verði einungis lögfest á íslenskri tungu. Nefndin leggur sem sagt til að frumvarpið verði samþykkt með þeirri breytingu og sú breyting er lögð til í sérstöku þingskjali, nr. 1534.
Undir nefndarálitið rita Árni Þór Sigurðsson, Valgerður Bjarnadóttir, Birgitta Jónsdóttir, Bjarni Benediktsson, Guðfríður Lilja Grétarsdóttir, Helgi Hjörvar, Ólöf Nordal og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson.
