staða íslenskrar kvikmyndagerðar.
Virðulegur forseti. Ég þakka hv. þm. Þráni Bertelssyni fyrir að taka upp mikilvæg mál hér. Við höfum ekki gleymt því hvað hann stóð sig vel, sá hv. þingmaður, í að verja stöðu Kvikmyndaskólans fyrir stuttu. Það var vel gert.
Ég undirstrika líka sérstaklega að það fjármagn sem er sett í kvikmyndagerð skilar sér svo margfalt til baka. Allar kannanir hafa sýnt það. Það var gerð könnun á 112 verkum sem voru framleidd hér 2006–2009. Í henni kom í ljós að 44% af fjármagninu sem varð grunnurinn að verkefnunum voru erlent fjármagn. Það kom að utan. 34% voru innlendir peningar, ekki samt ríkisstyrkur. Einungis 22% voru opinber framlög þannig að þessi 112 verk voru mestmegnis unnin á grundvelli erlends fjármagns og að hluta til innlends fjármagns án ríkisstuðnings, en 22% með ríkisstuðningi. Þessar tölur segja mjög margt. Sumir halda að þetta sé allt meira eða minna framleitt af innlendu, opinberu fé. Svo er sannarlega ekki.
Ég vek líka athygli á fyrirspurn sem sú er hér stendur lagði fram í fyrra til hæstv. menntamálaráðherra um Ríkisútvarpið. Á síðustu árum hefur norræna efnið í Ríkisútvarpinu einungis verið 7,5%. Helmingur var íslenskt efni, 26% var bandarískt efni. Mér finnst hlutur norræns efnis rýr, sérstaklega þegar við horfum til þess að í sömu fyrirspurn kom fram að áhorfið á norræna efnið var talsvert meira en áhorfið á bandaríska efnið. Ég skora á hæstv. menntamálaráðherra og Ríkisútvarpið að koma til móts við það sem kom fram í fyrirspurninni, að viðkomandi aðilar vildu gjarnan auka norrænt efni í Ríkissjónvarpinu. Ég held að það sé mjög mikilvægt, bæði vegna tungumálsins og menningarheims okkar, en líka af því að fólk hefur áhuga á þessu efni. Það sýna kannanir.