141. löggjafarþing — 38. fundur,  20. nóv. 2012.

störf þingsins.

[13:56]
Horfa

Ólína Þorvarðardóttir (Sf):

Frú forseti. Málefni hjúkrunarheimilisins Eirar hafa verið hávær í fjölmiðlum að undanförnu. Þar er um að ræða sjálfseignarstofnun sem rekin er á dagpeningum frá ríkinu, stofnun sem hefur tekið við háum greiðslum frá skjólstæðingum sínum og ríkinu en meðhöndlað þá fjármuni eins og þeir væru ráðstöfunarfé stjórnenda, einhvers konar risnufé fyrir vini og vandamenn þeirra sem treyst var fyrir fjármununum.

Ríkisendurskoðun talar um örlætisgjörning. Ekki veit ég hvort þeir taka undir það, aðstandendur íbúa á Eir, t.d. gamla mannsins sem kom með 24 milljónir í ferðatösku fyrir fáum árum til að greiða fyrir íbúðina sem hann fékk að flytja inn í á Eir og greiddi síðan 63 þús. kr. mánaðarlega fyrir að fá að búa þar.

Þetta ógeðfellda mál hlýtur að verða rannsakað frekar og óhugsandi er annað en að stjórn heimilisins segi af sér eða verði látin segja af sér sjái hún ekki sóma sinn í því sjálf.

Málið allt vekur áleitnar spurningar fyrir okkur alþingismenn sem varða öryggi, eignastöðu og réttindi aldraðs fólks sem dvelur á hjúkrunar- og dvalarheimilum landsins. Því spyr ég formann velferðarnefndar Alþingis, hv. þm. Sigríði Ingibjörgu Ingadóttur, hvort hún telji ekki ástæðu til þess að sú nefnd fari heildstætt yfir málefni hjúkrunarheimilanna og það fyrirkomulag sem þar viðgengst varðandi framlag aldraðra skjólstæðinga til búsetu- og dvalarréttinda á þessum heimilum. Fólk greiðir háar fjárhæðir í upphafi og þarf auk þess að sæta jafnvel upptöku lífeyrisgreiðslna frá Tryggingastofnun.

Er ekki kominn tími til að endurskoða þessi mál í heild sinni og megum við ekki vænta þess að hv. velferðarnefnd þingsins taki frumkvæði í þá veru?