störf þingsins.
Virðulegi forseti. Í gær og í fyrradag fór fram umræða um fjáraukalagafrumvarpið. Það er nauðsynleg umræða sem verður að eiga sér stað, að sjálfsögðu, en ég verð að segja sem nýr þingmaður að mér þótti allt of mikill tími fara í hana. Það var málþófsþefur af umræðunni. Það þarf enginn að segja mér að þingmenn þurfi marga daga til að ræða slíkt mál, sérstaklega með tilliti til þess að afgreiðsla aðkallandi frumvarpa bíður. Þá á ég við frumvarp hæstv. innanríkisráðherra Hönnu Birnu Kristjánsdóttur, um breytingar á lögum vegna nauðungarsölu, og frumvarp hæstv. félags- og húsnæðismálaráðherra Eyglóar Harðardóttur, um fjárhagsaðstoð til greiðslu tryggingar fyrir kostnaði vegna gjaldþrotaskipta. (Gripið fram í.) Sem betur fer komust þingflokksformenn að samkomulagi seint í gærkvöldi (Gripið fram í.) og þá var hægt að ljúka umræðunni um fjáraukalagafrumvarpið og koma ofangreindum frumvörpum áfram til afgreiðslu, til nefnda. (Gripið fram í: … forsætisnefnd.)
Heimilin og fólkið í landinu kaus okkur til að vinna fyrir sig. Erum við að vinna fyrir fólkið, virðulegi forseti, þegar við eyðum nokkrum dögum í að ræða fjáraukalagafrumvarp? Ég held að almenningur sé almennt ekki sáttur við frammistöðu okkar. Mér sýnist samkvæmt samfélagsmiðlunum að mörgum þyki frammistaða okkar nú líkjast lélegum farsa. Ég er ekki frá því að ég sé sammála. Fólkið kallar eftir nýjum vinnubrögðum á Alþingi. Öll viljum við bæta ásýnd Alþingis og auka traust til þeirrar merku stofnunar. Ég legg til að við sýnum viljann í verki og látum af slæmum venjum. Gerum betur, það væri besta jólagjöfin sem við gætum gefið þjóðinni.