aðildarviðræður við Evrópusambandið.
Herra forseti. Mér er sæmd að því að Framsóknarflokkurinn hafi hlaupið yfir mig, eins og hæstv. forseti hafði orð á. Ég vil hins vegar segja að það er töluverð vanvirðing, sem stappar nærri fyrirlitningu gagnvart þinginu, þegar hæstv. ráðherra stritast við að sitja án þess að segja orð. Hér hefur í ræðum sínum hver þingmaðurinn á fætur öðrum varpað til hans spurningum.
Hv. þm. Brynhildur Pétursdóttir spurði hann út í mjög áleitna hluti sem varða afleiðingar þeirrar þingsályktunartillögu sem hann bíður eftir að fá að mæla fyrir á næstu dögum. Hæstv. ráðherra segir ekki orð.
Hv. þm. Birgitta Jónsdóttir hefur komið fram með þá hugvitssamlegu skýringu á því, og hugsanlega byggist það á fyrri kynnum þeirra á hinu háa Alþingi, að það sé vegna þess að hæstv. ráðherra hafi ekki vit á þessum hlutum, hann þekki þá ekki. Það getur vel verið. Ber þá að virða honum það til vorkunnar?
En þá spyr ég: Hefur hæstv. fjármálaráðherra í hyggju að koma til þings eins og forseti var spurður um fyrr í kvöld? (Forseti hringir.) Hann gæti hugsanlega svarað þeim spurningum sem hér hefur verið varpað fram um fjármálalegar afleiðingar málsins.