umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu dregin til baka.

Virðulegur forseti. Ég er vissulega þeirrar skoðunar að áhrif framkvæmdarvaldsins, með því að ráðherrar sitji sem þingmenn, séu of mikil og bein þátttaka þeirra í störfum þingflokka og þar fram eftir götum. Það er mín skoðun og ég hef fjórum eða fimm sinnum flutt tillögu um það að ráðherrar sitji ekki á þingi. Ég held að mörkin yrðu skýrari og þingið yrði sjálfstæðara ef aðeins meiri fjarlægð væri þarna á milli.

Á hinn bóginn er náttúrlega ljóst að ríkisstjórnin, stjórnarmeirihlutinn, leggur fram þessa tillögu og auðvitað er það í höndum þingsins að fella hana. Það er engin spurning um það, það er í höndum þingsins. Ég held hins vegar að ef ráðherrarnir væru ekki svona innviklaðir í þingstörfin eins og þeir eru væri fjarlægðin meiri á milli og þá væri kannski ekki jafn sjálfsagt, fyrir ríkisstjórn sem hefur gefið jafn skýr loforð og stjórnarflokkarnir gerðu fyrir kosningar í þessum efnum, að leggja fram gerræðislega tillögu af þessu tagi, tillögu sem lokar á eina möguleikann, eins og ég sagði áðan. Það hefur ekki verið bent á neinn annan möguleika. Þetta er eini möguleikinn sem við sjáum í bili, kannski er hann ekki fær, það getur vel verið, en við megum ekki loka á hann, ekki klippa á þennan þráð áður en við látum á hann reyna.