verslun með áfengi og tóbak o.fl.

Hæstv. forseti. Ég þakka hv. þm. Ögmundi Jónassyni fyrir góða ræðu og ég segi góða ræðu vegna þess að það er jákvætt að ræða þetta mál út frá stefnu. Hv. þingmaður kom inn á þessa stefnumarkandi aðgerðaáætlun sem var samþykkt og hann vitnaði til yfirmarkmiða áætlunarinnar sem gjarnan eru sett í stefnumótunarplöggum. Eitt þeirra er fólgið í því að takmarka aðgengi að áfengi og öðrum vímugjöfum.

Nú er það svo að í frumvarpinu er miðað að því að afnema einkasölu, þ.e. eina breytingin snýr að sölufyrirkomulaginu. Það eru fjölmörg önnur atriði sem skipta máli þegar kemur að opinberri stefnumörkun í áfengismálum. Eitt af þeim er takmörkun á aðgengi. Sölufyrirkomulag er eitt af fjölmörgum atriðum í takmörkun á aðgengi. Það er hægt að takmarka aðgengi með margvíslegum hætti, m.a. með aldurstakmarki. Það er ekki verið að hvika frá því í frumvarpinu. Það er hægt með opnunartíma. Það er ekki verið að hvika frá því. Það er hægt með takmörkun á fjölda sölustaða. Í frumvarpinu er að finna heimild sveitarfélaga til að hafa áhrif á það. Því vil ég spyrja hv. þingmann í fyrra andsvari: Af hverju talar hann eins og þetta sé svona afgerandi þáttur í þessu máli þegar fjölmargir aðrir þættir snúa að takmörkun?