145. löggjafarþing — 35. fundur,  17. nóv. 2015.

ákvörðun EES-nefndarinnar nr. 9/2015 um breytingu á II. viðauka við EES-samninginn.

190. mál
[18:45]
Horfa

Frsm. utanrmn. (Hanna Birna Kristjánsdóttir) (S):

Virðulegur forseti. Ég mæli fyrir nefndaráliti utanríkismálanefndar um tillögu til þingsályktunar um staðfestingu ákvörðunar sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 9/2015 um breytingu á II. viðauka við EES-samninginn. Varðar þetta líkt og forseti hæstv. kom inn á tæknilegar reglugerðir, staðla, prófanir og vottun.

Nefndin hefur fjallað um málið og fengið á sinn fund Bryndísi Kjartansdóttur frá utanríkisráðuneyti og Rúnar Guðjónsson frá innanríkisráðuneyti.

Með tillögunni er leitað eftir heimild Alþingis til að staðfesta ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar frá því í febrúar 2015 um breytingar er varða EES-samninginn til að fella inn í samninginn reglugerð Evrópuþingsins og ráðsins um viðurkenningu á og markaðseftirlit með ökutækjum fyrir landbúnað eða skógrækt. Sex mánaða frestur, líkt og í öðrum slíkum tillögum, til að aflétta stjórnskipulegum fyrirvara var veittur til 25. ágúst 2015. Framsetning tillögunnar telst að mati nefndarinnar í samræmi við 4. gr. reglna um þinglega meðferð EES-mála.

Reglugerð nr. 167/2013 hefur það markmið að styrkja reglur og auka samræmingu við setningu EB-gerðaviðurkenninga dráttarvéla þar sem áhersla er lögð á að öryggis- og umhverfissjónarmið verði höfð að leiðarljósi. Reglugerðin er talin einfalda regluverk svo ekki þurfi stöðugt að uppfæra gildandi löggjöf sambandsins um tækniforskriftir heldur er vísað til gildandi alþjóðlegra staðla og reglna sem aðgengilegar eru almenningi. Reglugerðin mælir fyrir um grundvallarákvæði um notkunaröryggi, öryggi á vinnustað og vistvænleika og felur framkvæmdastjórn ESB vald til að mæla fyrir um tækniforskriftir í framseldum gerðum.

Reglugerð nr. 167/2013 kemur, frá 1. janúar 2016, í stað tilskipunar Evrópuþingsins og ráðsins frá því í maí 2003 um gerðaviðurkenningu á dráttarvélum fyrir landbúnað eða skógrækt, eftirvögnum þeirra og útskiptanlegum, dregnum tækjum ásamt kerfum þeirra, íhlutum og aðskildum tæknieiningum, og afleiddum gerðum hennar.

Með reglugerðinni sem hér er til umræðu er núgildandi kerfi um gerðarviðurkenningar skipt út fyrir gerðarviðurkenningaraðferð sambandsins sem byggir á meginreglunni um algjöra samhæfingu auk þess sem tekið er tilhlýðilegt tillit til sjónarmiða sem tengjast kostnaðarávinningi með sérstaka áherslu á lítil eða meðalstór fyrirtæki. Reglugerðin fellir úr gildi allar sértilskipanir en þess í stað eru tilvísanir gerðar í samsvarandi reglugerðir efnahagsnefndar Sameinuðu þjóðanna fyrir Evrópu, sem sambandið hefur samþykkt eða gengist undir, og koma nú í þeirra stað.

Innleiðing reglugerðarinnar kallar á breytingar á umferðarlögum, nr. 50 frá 30. mars 1987, þar sem aðildarríkjum er gert að kveða á um sektir fyrir framleiðendur eða rekstraraðila sem gerast brotlegir við atriði sem eru talin upp í 2. mgr. 72. gr. reglugerðarinnar. Er um að ræða brot á borð við það að framvísa röngum yfirlýsingum sem leitt geta til innköllunar ökutækja, að framvísa fölsuðum prófunarniðurstöðum og að gögnum sem varða tækniupplýsingar er leynt eða neitað er að afhenda þau.

Gert er ráð fyrir því að innanríkisráðherra leggi fram frumvarp til breytinga á fyrrgreindum lögum á yfirstandandi þingi. Þar sem gerðin snýr eingöngu að framleiðendum dráttarvéla er einungis búist við óbeinum áhrifum hér á landi af setningu gerðarinnar.

Nefndin leggur til að tillagan verði samþykkt óbreytt.

Undir það rita Hanna Birna Kristjánsdóttir, formaður utanríkismálanefndar, Vilhjálmur Bjarnason, Silja Dögg Gunnarsdóttir, Karl Garðarsson, Frosti Sigurjónsson og Björn Valur Gíslason.