markmið Íslands í loftslagsmálum.

Herra forseti. Það er mikilvægt að við stöndum við gefin fyrirheit. Í þeim þingsályktunum sem hafa verið til umræðu í þessum málaflokki á undanförnum árum hefur of oft skort á að menn gerðu áætlanir sem fylgdi fjármagn. Nú er verið að kynna áætlanir sem gera kröfu til aukinna fjárframlaga og við því er brugðist með tillögugerð ríkisstjórnarinnar við 2. umr. fjárlaga sem nú er unnið að í fjárlaganefnd. Það kemur bæði við einstök verkefni eins og til dæmis eru á sviði umhverfisráðuneytisins, og ég gæti nefnt þar sérstaklega skógræktarverkefni sem eru hluti af þeim áætlunum, en líka þau mál sem komið var inn á í fyrirspurninni og snerta almenningssamgöngur.

Mér hefur almennt þótt skorta töluvert mikið upp á það að við Íslendingar staðsettum okkur rétt í umræðu um umhverfismál. Við tökum oft þessa umræðu eins og við séum jafnvel nálægt rót vandans í loftlagsmálum þegar staðreyndin er sú að það sem er að gerast í öðrum heimshlutum er meginvandamálið. Það sem er að gerast í Kína á hverju einasta ári. Nú eru Kínverjar til dæmis að stórauka álframleiðslu sína, meira eða minna allt saman með því að reisa ný og kraftmeiri kolaraforkuver. Þegar þetta heildarsamhengi hlutanna er tekið með í umræðuna um loftslagsmál er svo margt sem við Íslendingar getum barið okkur á brjóst fyrir, sérstaklega í hinu alþjóðlega samhengi. Síðan þegar kemur að því að taka umræðuna hér heima fyrir um það hvernig við viljum gera enn betur þá getum við sett okkur markmið um að ná enn frekara forskoti, en við eigum ekki að taka umræðu um loftslagsmál í alþjóðlegu samhengi á þeirri forsendu að við séum í stórskuld við umheiminn. Það finnst mér einfaldlega ekki rétt. Við þurfum að halda miklu hærra (Forseti hringir.) á lofti kröfunni um að aðrir gangi fram með svipuðum hætti og við Íslendingar höfum gert.