fjáraukalög 2015.

Virðulegi forseti. Það var ágætt að hv. þm. Oddný Harðardóttir fór aðeins inn á umræðuna varðandi lágmarkslaun og bætur.

Ég hef alltaf verið þeirrar skoðunar að óeðlilegt sé að lægstu laun og bætur séu sama krónutala, mjög óeðlilegt. Það kostar að vera í vinnu, það kostar að hafa börn á leikskóla, þannig að ég lýsi nokkurri ábyrgð á verkalýðshreyfingu landsins fyrir að hafa ekki barist betur fyrir kjörum þeirra sem lægstu launin hafa. Auðvitað er það svo að þetta stingur kannski einhvern og enginn vill vera öryrki og það er ekki það líf sem allir vilja. En fjárlaganefnd hefur aðeins verið að ræða þessi mál nú í vetur og verið að skoða að það er óeðlilega hátt hlutfall öryrkja hér á landi miðað við nágrannalöndin. Hátt í 10% vinnubærra manna eru skráðir öryrkjar á Íslandi. Mér finnst það mjög óeðlilegt og við höfum verið að skoða hvað veldur því.

Í tölum Tryggingastofnunar kemur fram að það liggi á bilinu 9–10 milljarðar í svikum í bótakerfunum. Komið hefur fram hjá ríkisskattstjóra að 80 milljarðar liggi í skattsvikum í skattkerfinu á ári. Við erum að tala þarna um tæpa 100 milljarða sem ekki skila sér inn í kerfið. Það er rúmlega heill Landspítali á ári sem liggur þarna úti í samfélaginu. Ég held frekar að stjórnvöld og stjórnarandstaðan ættu að ganga í það með okkur í meiri hlutanum að reyna að höfða til samvisku fólks að fara að skila þessu fé til ríkisins svo við getum farið í stórkostlegar hækkanir (Gripið fram í.) til þeirra sem þurfa að reiða sig á velferðarkerfið, netið sem búið er að búa til hér á landi, þannig að þeir sem virkilega þurfa á þessum bótum að halda geti þá haft það betra. Það er „win win-staða“ fyrir alla.