146. löggjafarþing — 29. fundur,  21. feb. 2017.

skýrsla um niðurfærslu verðtryggðra fasteignalána.

[14:22]
Horfa

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson (F):

Virðulegur forseti. Ég er aðeins sammála hv. málshefjanda um eitt sem er að það hefði verið æskilegt að þessi skýrsla hefði birst miklu fyrr, því að öll umræða um þetta mál er af hinu góða. Svo mikið hefur hv. fyrirspyrjandi eða málshefjandi og félagar lagt upp úr því að afvegaleiða hana.

Og ég verð nú að viðurkenna, virðulegur forseti, að hæstv. forsætisráðherra stóð sig miklu betur en ég átti von á í að svara hv. málshefjanda í þessu máli. Því eins og hæstv. ráðherra kom inn á og birtist reyndar í skýrslunni sjálfri er uppleggið auðvitað algerlega fráleitt. Það er verið að spyrja, það er verið að afvegaleiða umræðuna með því að spyrja, hvernig þessar aðgerðir, sem voru til þess ætlaðar að koma til móts við ákveðinn hóp sem varð fyrir ákveðnu tjóni, hafi dreifst á alla. Þetta, virðulegur forseti, er svo fráleit nálgun að hv. málshefjandi, sem er snjall stjórnmálamaður, getur ekki hafa gert þetta óvart. Tilgangurinn getur eingöngu hafa verið sá að afvegaleiða umræðuna. Eins og við sjáum síðan í framhaldinu, m.a. með inngangi frummælanda hér.

Uppleggið hjá hv. málshefjanda er þetta: Sextán ára unglingur sem býr í heimahúsi og er í skóla, ekki með neinar tekjur, er ekki með nein lán og á ekkert húsnæði, fékk ekkert út úr skuldaleiðréttingunni. En einhver hjón með fjögur börn sem eru búin að vera í tvöfaldri vinnu að streða við að standa straum af skuldum sínum sem tóku stökkbreytingum vegna framgöngu bankanna, þau fengu miklu meira en unglingurinn. Þetta er óréttlátt að mati hv. málshefjanda.

Virðulegur forseti: Ég held að það sem við sjáum fyrst og fremst af þessum málflutningi Vinstri grænna og félaga þeirra hér í dag sé að eins og þessir flokkar tala nú mikið um réttlæti og sanngirni virðist þá skorta algerlega skilning á því hvað í þeim hugtökum felst.