146. löggjafarþing — 61. fundur,  2. maí 2017.

evrópskt eftirlitskerfi á fjármálamarkaði.

217. mál
[18:39]
Horfa

Frsm. meiri hluta efh.- og viðskn. (Jón Steindór Valdimarsson) (V):

Herra forseti. Hér er sem sagt mælt fyrir nefndaráliti meiri hluta efnahags- og viðskiptanefndar ásamt breytingartillögu á þskj. 593. Frumvarpið felur í sér að fimm evrópskar reglugerðir varðandi Evrópsku bankaeftirlitsstofnunina, Evrópsku vátrygginga- og lífeyrissjóðaeftirlitsstofnunina, Evrópsku verðbréfamarkaðseftirlitsstofnunina og Evrópska kerfisáhætturáðið verða færðar í lög hérlendis, þó með þeirri aðlögun að Eftirlitsstofnun EFTA fari að meginstefnu til með valdheimildir sem tilheyra fyrrgreindum eftirlitsstofnunum innan Evrópusambandsins.

Nefndin fékk á fund sinn gesti frá fjármála- og efnahagsráðuneytinu, Fjármálaeftirlitinu og Seðlabanka Íslands. Auk umsagna frá Fjármálaeftirlitinu og Seðlabankanum bárust síðan umsagnir frá Kauphöll Íslands, Persónuvernd og Samtökum fjármálafyrirtækja.

Meiri hlutinn er sammála um að leggja til breytingar á fjórum greinum frumvarpsins, í fyrsta lagi á 3. gr.: Að mati meiri hluta nefndarinnar er nægjanlegt að reglugerðirnar með aðlögunum samkvæmt ákvörðunum sameiginlegu EES-nefndarinnar fái lagagildi en óþarft að lögfesta ákvarðanirnar í heild sinni. Meiri hlutinn leggur því til að 2. mgr. 3. gr. frumvarpsins falli brott en að vísun málsgreinarinnar til EES-viðbætis við Stjórnartíðindi Evrópusambandsins færist í 1. mgr. greinarinnar.

Í öðru lagi eru lagðar til breytingar á 5. gr.: Til þess að taka af tvímæli verði Seðlabanka Íslands bætt í hóp þeirra sem er heimilt að veita evrópskum eftirlitsstofnunum upplýsingar og gögn, samanber 1. mgr. greinarinnar.

Í þriðja lagi á 6. gr.: Þar er lagt til að 2. mgr. verði umorðuð og kveðið skýrt á um að það eru markaðsaðilar sem fjármálaráðuneytið getur krafið um sömu upplýsingar og 1. mgr. kveður á um.

Í fjórða og síðasta lagi breytingar á 10. gr. sem fjallar um breytingar á öðrum lögum. Þar bætist við ákvæði um breytingar á lögum um Seðlabanka Íslands, nr. 36/2001, nánar tiltekið að við 35. gr. þeirra bætist ný málsgrein sem kveður skýrt á um að Seðlabanka Íslands sé heimilt að veita eftirlitsstjórnvöldum annarra aðildarríkja EES-samningsins, stofnunum EFTA og hinum evrópsku eftirlitsstofnunum á sviði fjármálastarfsemi upplýsingar sem háðar eru þagnarskyldu.

Með þessum breytingum leggur meiri hlutinn til að frumvarpið verði að lögum.

Rétt er að geta þess að nefndin ræddi talsvert um framsal valdheimilda á afmörkuðu sviði til Eftirlitsstofnunar EFTA. Meiri hlutinn er þeirrar skoðunar að fyrirkomulagið sem umsamin aðlögun felur í sér rúmist innan stjórnskipunarlegra heimilda. Hins vegar dregur málið fram að við innleiðingu gerða og reglugerða er stundum þrætt afar mjótt einstigi þess mögulega og æskilegt væri að stjórnskipun veitti skýrari heimildir að þessu leyti.

Undir álit meiri hlutans rita þau Óli Björn Kárason formaður, Jón Steindór Valdimarsson framsögumaður, Albert Guðmundsson, Bessí Jóhannsdóttir, Lilja Alfreðsdóttir og Vilhjálmur Bjarnason en hv. þm. Smári McCarthy var fjarverandi við afgreiðslu málsins.