148. löggjafarþing — þingsetningarfundur

minning Pálma Jónssonar.

[14:22]
Horfa

Aldursforseti (Steingrímur J. Sigfússon):

Síðan Alþingi var síðast á fundum hefur einn fyrrverandi alþingismaður látist og verður hans nú minnst. Pálmi Jónsson, fyrrverandi alþingismaður og ráðherra, lést á sjúkrahúsi hér í Reykjavík hinn 9. október sl. eftir langvarandi veikindi. Hann var á 88. aldursári.

Pálmi Jónsson var fæddur á Akri í Torfalækjarhreppi 11. nóvember 1929. Foreldrar hans voru þau Jónína Valgerður Ólafsdóttir húsfreyja og Jón Pálmason bóndi, síðar alþingismaður og ráðherra og lengi forseti sameinaðs Alþingis.

Pálmi ólst upp á Akri við almenn sveitastörf. Hann lauk búfræðiprófi frá Hólum 1948 og varð bóndi á Akri frá 1953. Þar í sveit lét hann fljótt til sín taka, varð m.a. formaður búnaðarfélags hreppsins og átti síðar sæti í hreppsnefnd Torfalækjarhrepps. Hann var um tíma formaður Jörundar, félags ungra Sjálfstæðismanna í Austur-Húnavatnssýslu. Sumarið 1967 tók svo Pálmi sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Norðurlandskjördæmi vestra og var kjörinn alþingismaður í þingkosningunum það ár. Hann sat samfellt á Alþingi til 1995, í 28 ár, sat alls á 31 löggjafarþingi. Pálmi varð landbúnaðarráðherra í febrúar 1980 í ríkisstjórn Gunnars Thoroddsens og gegndi því embætti fram í maí 1983. Á þingmannsárum sínum átti Pálmi sæti í mörgum stjórnum og ráðum á þeim sviðum þar sem hann beitti sér mest; landbúnaði, orkumálum, byggðamálum og ríkisfjármálum. Hann var yfirskoðunarmaður ríkisreikninga um skeið og formaður bankaráðs Búnaðarbanka Íslands og stofnlánadeildarinnar síðustu ár sín á þingi og nokkur ár eftir það.

Á Alþingi sat Pálmi Jónsson lengi í landbúnaðarnefnd en einnig í öðrum þingnefndum og þótti öflugur talsmaður síns flokks hvar sem hann var kjörinn til setu. Hann var formaður fjárveitinganefndar í nokkur ár og síðar varaformaður fjárlaganefndar og lét mjög til sín taka á þeim vettvangi.

Með störfum sínum, dugnaði, hófsömum málflutningi og skýrum sjónarmiðum komst Pálmi, er leið á þingferil hans, í forystusveit síns flokks. Hann var þó ekki ávallt samstiga forystunni og fór um tíma aðrar leiðir en naut ávallt trausts og vinsælda í héraði og meðal kjósenda sinna.

Pálmi Jónsson var jafnan hressilegur í bragði og kappsamur, hann var íþróttamannslega vaxinn og bar sig vel og með reisn. Hann var hreinskiptinn og léttur í lund og átti gott með samskipti við fólk. Pálmi var þó alvörumaður að eðli og fastur fyrir þegar því var að skipta. Tilsvör hans og látbragð varð mörgum samferðamönnum hans minnisstætt og vekur enn hlýjar minningar hjá þeim sem honum kynntust.

Með Pálma Jónssyni er genginn öflugur talsmaður bænda og landsbyggðar.

Ég bið þingheim að minnast Pálma Jónssonar með því að rísa úr sætum. — [Þingmenn risu úr sætum.]