148. löggjafarþing — 43. fundur,  22. mars 2018.

fjármálastefna 2018--2022.

2. mál
[20:35]
Horfa

fjármála- og efnahagsráðherra (Bjarni Benediktsson) (S) (andsvar):

Virðulegi forseti. Jú, ég tel að þær hugmyndir sem við höfum verið að horfa til samrýmist ágætlega varfærni og stöðugleikasjónarmiðum og miklu frekar sé tilefni til að spyrja sig hvort sá útgjaldavöxtur sem verið hefur í ríkisfjármálunum sé í samræmi við stöðugleika og varfærni. Tökum sem dæmi 15 milljarða viðbótarútgjöld frá fyrra fjárlagafrumvarpi síðasta árs. Ef við tökum saman veikleika í rekstri ríkisins á síðasta ári og endanlega samþykkt fjárlög fyrir árið 2018 borin saman við fjárlagafrumvarp árið 2017 er þar um að ræða marga tugi milljarða í viðbótarútgjöld. Við erum að ráðstafa þessum fjármunum í samfélagsleg verkefni en vaxtarhraðinn í útgjöldum er slíkur að við getum ekki haldið þannig áfram endalaust. Það er algerlega kristaltært. Það væri nær að beina sjónum sínum að því hvað við getum gert til að koma vexti útgjaldanna betur í samræmi við langtímamarkmið um varfærni og stöðugleika.