148. löggjafarþing — 60. fundur,  8. maí 2018.

frumvarp um tollkvóta á osta.

[14:16]
Horfa

Þorsteinn Víglundsson (V):

Herra forseti. Mig langar að taka undir orð hv. þm. Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur. Þessi mál eru eiginlega alveg með ólíkindum. Fyrir tæpum þremur árum var gerður tímamótatollasamningur við Evrópusambandið til að liðka hér verulega fyrir innflutningi á landbúnaðarafurðum, á móti markaðsaðgengi fyrir okkar eigin landbúnað, mikilvægu markaðsaðgengi á erlenda markaði. Á sama tíma, skömmu eftir gerð þessa samnings, var síðan tekinn til endurskoðunar búvörusamningur einmitt til að styðja sérstaklega við landbúnaðinn með hliðsjón af þeim breytingum sem felast myndu í þessu, en þegar kemur að okkar eigin efndum skal það ekki bregðast að ríkisstjórn hinna þriggja Framsóknarflokka bregður fæti fyrir á hverju einasta stigi máls, hvort sem talað er um þegar við erum dæmd vegna innflutningshafta á hráu kjöti eða annað. Þegar verið er að liðka fyrir tollkvótum varðandi kjöt á skyndilega að fara að vigta það með beini til að draga úr áhrifum þess. Og hér bólar enn og aftur ekkert á umræddu ostamáli.

Það er alveg ljóst að við hvert tækifæri (Forseti hringir.) sem þessi ríkisstjórn fær eru neytendur hlunnfarnir.