30.04.1981
Efri deild: 89. fundur, 103. löggjafarþing.
Sjá dálk 3908 í B-deild Alþingistíðinda. (3953)
306. mál, verðlagsaðhald
Salome Þorkelsdóttir:
Herra forseti. Enn einu sinni eru á dagskrá ráðstafanir ríkisstj. í efnahagsmálum. Nú bera þær heitið: „Frumvarp til laga um verðlagsaðhald, lækkun vörugjalds og bindiskyldu innlánsstofnana.“ Þegar slík mál koma á dagskrá hér á hv. Alþingi kemur upp merkileg staða í störfum þingsins. Það á allt að gerast með miklum hraða. Það er líkast því að verið sé að senda hraðskeyti frá hæstv. ríkisstj. til hv. þm. og hraðboðinn á að bíða eftir svari og bera til baka með hraði. Nú má vel vera að þetta sé í lagi gagnvart þeim hv. þm. sem teljast til stuðningsmanna hæstv. ríkisstj. Þeir hafa væntanlega haft tækifæri til að fylgjast með undirbúningi málsins og hafa því svarið á reiðum höndum, en við hin, sem tilheyrum stjórnarandstöðunni, erum í dálítið verri stöðu. Við höfum svarið ekki tilbúið fyrir fram þar sem við höfum ekki haft tækifæri til að fylgjast með hugsanagangi hæstv. ríkisstj. eða tekið þátt í að búa til uppskrift að þessari nýju þjóðarköku sem nú á að framreiða handa þjóðinni og á að vera hátíðarkaka 1. maí, á hátíðisdegi verkalýðsins.
Það verða væntanlega margar kökur bakaðar og snæddar á morgun, misstórar og misgóðar. Allir vilja gera vel og reyna að gera sitt besta. En þegar vel á að vanda baksturinn þarf uppskriftin að vera góð og efnið fyrsta flokks, annars fer illa. Venjan er að nota uppskrift frá einni og sömu hendi þó að fleiri standi að bakstrinum. A. m. k. verður smekkur þeirra, sem ætla að blanda deigið, að vera sá sami eða falla vel saman. Það dytti engum í hug að ætla sér að búa til boðlega köku ef uppskriftin væri fengin frá mörgum aðilum með gerólíkan smekk. Úr því fengist aðeins misheppnaður bakstur því að hætt er við að hlutföllin yrðu brengluð, hveitið e. t. v. of mikið, eggin of fá, jafnvel salt í stað sykurs, og svo gæti allt sprungið á lyftiduftinu. Ég gæti trúað að sá, sem stæði með slíka hátíðarköku í höndum 1. maí, mundi ekki treysta sér til að bjóða hana nokkrum manni, jafnvel ekki sjálfum sér. Hvað er þá til ráða? Jú, það verður að reyna aftur, fá nýja og betri uppskrift með réttum hlutföllum og hefja baksturinn á ný.
Herra forseti. Það hefur komið í ljós að hlutföllin í uppskrift hæstv. ríkisstj. að hátíðarkökunni, sem á að færa þjóðinni 1. maí, eru röng. Það hefði verið hægt að bjarga málinu því að þrátt fyrir allt of stuttan tíma hefur tekist að finna betri uppskrift. Þó að hún geti varla orðið ljúffeng, þessi þjóðarkaka, hefði verið hægt að bæta hana með þeim brtt. sem voru lagðar fram í hv. Nd. Því miður báru menn ekki gæfu til að þiggja góð ráð við að baka nýja köku. Þetta hefði orðið betri kaka. Uppskriftin var samin af sérfræðingum sem hafa svipaðan smekk og viðhorf til slíks baksturs og því engin hætta á að hlutföllin yrðu ekki rétt. Hún hefði hvorki sprungið eins og loftbóla af of miklu lyftidufti né orðið klesst af því að það vantaði. Þetta hefði orðið sæmileg þjóðarkaka, miðað við þær aðstæður sem nú ríkja. Ég harma því að hv. þm. Nd. skyldu ekki bera gæfu til að þiggja nýju uppskriftina og forða þannig þjóðinni frá þeim óheillabakstri sem hæstv, ríkisstj. hefur búið til og ætlar að framreiða á morgun, á hátíðisdegi verkalýðsins 1. maí. Ég óttast að hún standi í mörgum og verði erfið að kyngja.