20.11.1980
Sameinað þing: 22. fundur, 103. löggjafarþing.
Sjá dálk 804 í B-deild Alþingistíðinda. (685)
92. mál, efnahagsráðstafanir ríkisstjórnarinnar
Sverrir Hermannsson:
Herra forseti. Það er eins og fyrri daginn þegar hv. þm. varpa fram fsp. til hæstv. ríkisstj. að svör gefast ekki. Hæstv. forsrh. vitnar í stefnuræðu sína, en í stefnuræðunni stóð ekki nokkur skapaður hrærandi hlutur sem hægt var að átta sig á og upplýsa kynni þetta mál. Jafnframt hefur hann haft þann hátt á að vitna í stefnuskrá hæstv. ríkisstj. og þar er sömu sögu að segja. Þetta er því fyrir menn eins og að fljúgast á við mikið af ull sem ekki er einu sinni í böllum.
Það var með ólíkindum að hlýða á yfirlýsingu sem gekk út frá forsrn. um það að verðbólga hefði minnkað. Það er búið að sýna fram á með hvaða hætti þeir útreikningar eru gerðir. Það eru rangar forsendur. Þetta eru hreinar falsanir, og hæstv. viðskrh. upplýsti í viðtali rétt fyrir 8 í morgun að þeir í hæstv. ríkisstj. væru búnir að hlaða byssuna á ný og stefndi nú rakleiðis í 70% verðbólgu. Engin svör gefast við því, hvort ríkisstj. hafi ráðstafanir í undirbúningi. Hún segir það að vísu, en ekki hvenær og ekki hvers eðlis. Ríkisstj., sem tók við fyrir 10 mánuðum, segir núna hæstv. forsrh.: Það þarf að gera útreikninga og það þarf að gera áætlanir. — Einhvern tíma hefði hann vísað til sjálfs stjórnarsáttmálans um það, að þar væru áætlanir og þar væri það sem á skyldi byggja, þær ráðstafanir sem fram skyldu fara. Það er mála sannast að hæstv. ríkisstj. veit ekki sitt rjúkandi ráð. Við heyrum ókyrrðina í framsóknarmönnum, en það er eins og fyrri daginn, það er ekki mikið upp úr þeim iðraþrautum leggjandi. Ég verð að segja það eins og er, að ég sárvorkenni þeim mönnum sem gera sér grein fyrir því hvert stefnir, en fá ekki með neinu móti opnað augu þessarar hæstv. ríkisstj. Ég veit um marga hv. þm. sem sjá í hvaða voða stefnir, en verða við það að búa að fá engar upplýsingar fremur en við í stjórnarandstöðunni um hvert stefnir og hvert halda skal.