22.02.1982
Efri deild: 46. fundur, 104. löggjafarþing.
Sjá dálk 2558 í B-deild Alþingistíðinda. (2188)
206. mál, orkulög
Þorv. Garðar Kristjánsson:
Herra forseti. Það er augljóst, eins og ég hygg að öllum hafi mátt vera ljóst fyrir þessar umr., að það er ekki ágreiningur milli flokka um að það þurfi að setja nýja löggjöf um það efni sem þetta frv. fjallar um. Ég vék að því áðan, að það hefði einmitt átt sér stað undirbúningur undir það og sérstök nefnd sett í það mál. Það er alveg rétt, sem hv. 2. þm. Reykn. sagði, að það er ekki endalaust hægt að bíða eftir að nefndir ljúki störfum. Við getum þurft að taka afstöðu og móta stefnu án þess að slíkt liggi fyrir. Þetta er alveg rétt. En við verðum þó að hafa í huga að þetta mál, sem við nú fjöllum um, er vægast sagt sérstaks eðlis og af ýmsum ástæðum mjög vandfarið með það. Það var þess vegna engin tilviljun að sett var sérstök nefnd í það á sínum tíma.
Hæstv. iðnrh. segir að nú eigum við von á stjfrv. um þetta efni. Ég skildi hæstv. ráðh. þannig, að þar væri um að ræða frv. til sérlaga um þetta efni, en ekki, eins og mér virtist hv. 2. þm. Reykn. skilja orð ráðh., að það væri von á heildarlöggjöf varðandi orkumálin, þ.e.frv. að nýjum orkulögum. En þetta er kannske ekki aðalatriðið. Í þessu er aðalatriðið það, sem hv. 4. þm. Norðurl. e. benti á, að það geti skapast viss samstaða milli allra flokka um löggjöf sem allir eru sammála um að þurfi að setja á þessu sviði. Og hvers vegna eru menn sammála um að það þurfi að setja nýja löggjöf á þessu sviði? Það er vegna þess að það þarf ýmsu að breyta í núgildandi löggjöf um þessi efni vegna breyttra aðstæðna og þeirrar þróunar í orku- og tæknimálum sem hefur átt sér stað. Það liggur til grundvallar því, að við sjálfstæðismenn viljum að sett sé ný löggjöf um þetta efni.
Ég sagði í upphafi þessarar umr. að ég ætlaði ekki að ræða efnislega um frv. sem hér liggur fyrir. Ég sé raunar ekki ástæðu til þess, eins og málið liggur fyrir, allra síst nú þegar það er upplýst af hæstv. iðnrh. að við eigum á næstu dögum von á stjfrv. um þetta efni. Við þurfum að ræða þessi mál í heild. Þetta varðar mál sem snerta almenna takmörkun eignarréttarins og almenn ákvæði um eignarnám. Auðvitað fjallar þetta mál um það.
Mér þykir verra að hæstv. iðnrh. er ekki lengur hér viðstaddur því að ég skildi orð hans svo, að starf þeirrar ágætu nefndar, sem Ármann Snævarr hæstaréttardómari var í forsæti fyrir, hafi ekki verið lagt til grundvallar því stjfrv. sem við eigum von á — eða kannske réttara að orða það svo, að þar hafi aðrir aðilar lagt hönd að verki. Ég hefði gjarnan viljað spyrja hæstv. ráðh., ef nefnd sú, sem Ármann Snævarr veitti forstöðu og var skipuð hinum færustu fræðimönnum og sérfræðingum á þessu sviði, hefur ekki skilað störfum, hvers verk það er, og í öðru lagi hvaða sérfræðingar hafi þá komið í staðinn og hvers vegna það eru sem lögð eru til grundvallar í því vandasama máli sem hið væntanlega stjfrv. fjallar um. Fyrst hæstv. ráðh. er ekki hér skal ég ekki orðlengja frekar um þetta, en ég þykist þess fullviss, að við í hv. iðnn., sem fáum þessi mál til meðferðar, hljótum að fá upplýsingar um þetta.