25.03.1982
Neðri deild: 58. fundur, 104. löggjafarþing.
Sjá dálk 3256 í B-deild Alþingistíðinda. (2873)
55. mál, lánsfjárlög 1982
Forseti (Sverrir Hermannsson):
Fordæmi er að vísu fyrir því, að gefið hafi verið hlé — það gerðist til að mynda í fyrra, ef ég man, — í miðri atkvgr. (Gripið fram í: Að beiðni ráðh.?) Matthías Bjarnason er ekki ráðh. (Gripið fram í: Í fyrra.) Já, það er fordæmi fyrir því. Á hinn bóginn kann ég ekki að meta hverjum úrslitum kann að ráða enda þótt hér verði um verulegar frestanir á brtt. og afgreiðslu þeirra að tefla til 3. umr. Nú kannast menn við það, að mjög svo algengt er, við afgreiðslu fjárlaga sér í lagi, að brtt. eru kallaðar aftur um leið og kemur að afgreiðslu þeirra, kemur að því að þær eru bornar upp, þannig að engin aðferð hér er óvenjuleg eða nýstárleg og ætti ekki að vera mönnum nýstárleg. (GeirH: Þetta er nú annars eðlis, forseti.) Er þetta annars eðlis í sjálfu sér? (Gripið fram í.) Ég sé ekki stóran mun. Það kann að vera að sá sé munurinn að fjárlög eru lagaígildi en hér er um bein lög að tefla og ná kannske lengra. Ég sé ekki þann stigsmun. Það er kannske stigsmunur, en það er ekki mikill eðlismunur að mínum dómi.
En úr því að menn hafa miklar athugasemdir fram að færa við atkvgr. þessa, þá held ég að ég verði við tilmælum um að fresta fundi þar til 15 mínútur fyrir 3, til þess að mönnum gefist kostur á að lægja öldurnar, og mundi þá einna helst mælast til þess við formenn þingflokka að þeir skytu saman fundi til ráðagerða. — [Fundarhlé.]