19.03.1984
Neðri deild: 59. fundur, 106. löggjafarþing.
Sjá dálk 3839 í B-deild Alþingistíðinda. (3258)
144. mál, lánsfjárlög 1984
Fjmrh. (Albert Guðmundsson):
Virðulegi forseti. Ég vona að ráðh. verði ekki ásakaðir í framtíðinni fyrir að standa of oft upp ef þeir hætta að taka þann kostinn að safna saman spurningum sem kunna að berast frá þm. almennt.
Það er eins og hv. 7. þm. Reykv. haldi enn í þá skoðun sína að hann sé svo sérstakur þm. að í hvert skipti sem hann eða hans menn leggi fyrir ráðh. spurningar skuli þeir svara honum þegar í stað og þá skipti engu máli hvort aðrir þm. standa upp og leggja fram spurningar eða ekki. Það er furðulegt stærilæti sem felst í þessum málflutningi aumingja mannsins.
Virðulegur 3. þm. Reykv. hélt því fram að skattbyrði mundi aukast á milli ára og um það var hans fyrsta spurning til mín. Ég get ekki svarað henni öðruvísi en að það er mín staðfasta trú að svo sé ekki þrátt fyrir þá hækkun á skattstiga sem nú hefur verið lögð til. Það er svarið við fyrstu spurningunni.
Önnur spurningin: Hvar spara menn 5% í rekstri og 2.5% á launalið? Þessari spurningu er ég margbúinn að svara hér. Hvernig við förum að því hefur líka verið upplýst. Við höfum skipað nefnd manna sem í eru: ríkisendurskoðandi, forstöðumaður gjaldadeildar, forstöðumaður hagsýslunnar og aðstoðarmaður ráðh. Einnig fylgjast með formaður og varaformaður fjvn. Eitt af því fyrsta sem nefndin gerði var að skrifa viðkomandi stofnun og forstöðumönnum þeirra ásamt rn., svo ég tali nú ekki um ráðh., og biðja um upplýsingar um hvernig menn hygðust standa að þessum sparnaði. Ég vona að virðulegur fyrirspyrjandi virði mér það til vorkunnar þó að ég geti ekki svarað á þessari stundu hvaða árangri þetta muni skila þegar árið er gert upp, en eins og er get ég ekki skýrt frá öðru en því að undirtektir forstöðumanna hafa verið góðar.
Þriðja spurningin var til viðskrh., en fjórða spurningin til mín. Hún er þá þriðja spurningin til mín og varðar löng erlend lán, áætlaða stöðu í árslok 1984. Þá kom virðulegur 3. þm. Reykv. með langan talnalista, sem er merktur inn á blað sem ég er með, og biður mig um að vefengja þær tölur. Ég verð að segja alveg eins og er að ég get ekki vefengt þær tölur á þessu stigi. Ég treysti mér hvorki til að vefengja þær né yfirleitt leggja neinn dóm á þær. En ég treysti mér til að fara yfir þær og láta meta þær og svara virðulegum hv. 3. þm. Reykv. þegar ég hef haft tækifæri til þess að gera það. Ég held að það sé tæplega hægt að ætlast til annars þegar menn þylja upp tölur í ræðustól og líklega eingöngu til að gera svar viðkomandi, sem á að svara spurningunum, tortryggilegt og benda á hann og segja: Hí, hí, þú getur ekki einu sinni svarað svona auðveldum spurningum. — En ég treysti mér ekki til þess að vefengja þær né heldur að staðfesta.
Þá síðasta spurningin til mín. Hún var: Hvar ætlar fjmrh. að skera niður 300–400 millj. kr. vegna lægri inntendrar fjáröflunar? Ég er nú að vinna í því að finna leiðir til að skera niður vegna þess fyrirsjáanlega vanda sem blasir við okkur ef ekkert er að gert. Ég get ekki á þessari stundu upplýst hvar ég mun bera niður, en það verður að sjálfsögðu að vera í fullu og góðu samstarfi við meðráðh. mína. Hef ég þegar rætt um ýmsa möguleika við þá, en er ekki reiðubúinn að segja hvar ég mun bera niður með tillögur né heldur hvað verður endanlega samþykkt af þeim.
Ég vona að ég hafi svarað spurningunum, 4 af 5, sem virðulegur 3. þm. Reykv. lagði fyrir mig. En ég vil að lokum gera aths. við upphaf ræðu 3. þm. Reykv. Hann benti á undirtektir Ólafs Jóhannessonar, 9. þm. Reykv., þar sem hann taldi skattahækkanir eiga sér stað og það væri óviðfelldin röksemdin sem þeim fylgdi. Röksemdin er ekki fjmrh., þetta er röksemd meiri hl. nefndarinnar. En till. er till. fjmrh., þannig að ég er ekki að koma sökinni af mér. Ég er ekki í nefndinni og skrifa ekki nál., en till. um að hækka skattstigann er frá mér.