14.05.1984
Efri deild: 97. fundur, 106. löggjafarþing.
Sjá dálk 5819 í B-deild Alþingistíðinda. (5144)
340. mál, ráðstafanir í ríkisfjármálum
Kolbrún Jónsdóttir:
Virðulegi forseti. Ég get ekki orða bundist þegar þessi ormur liggur hér á borðinu. Í 3. gr. frv. er kveðið á um að útflutningsbætur á landbúnaðarvörur skuli hækka um allt að 188 millj. kr. á sama tíma og dregið er úr niðurgreiðslum innanlands um 187 millj. kr. Það er því aðeins um tilfærslu fjármagns innan landbúnaðarkerfisins að ræða en enga raunhæfa úrlausn til að færa sig nær því marki að ekki þurfi að greiða niður landbúnaðarafurðir innanlands. Þess í stað er fjármunum sóað í útflutningsbætur.
Það kom fram á fundi nú fyrir skömmu með fulltrúum bændasamtakanna að við sölu lambakjöts á erlendum mörkuðum væri skilaverð til bænda frá mínus 5 kr. upp í 1,60 af hverju kg. Það segir okkur m. ö. o. að það verð, sem fæst fyrir íslenskt lambakjöt, dugir rétt fyrir flutnings- og milliliðakostnaði, svo ekki sé minnst á þá óhæfu að söluaðili, í þessu tilfelli Sambandið að stærstum hluta, skuli fá sölulaun af allt að helmingi hærri upphæð en hann fær fyrir viðkomandi vörur. Það má því segja að Sambandið fái allt að 2% af þessum 468 millj. sem hér er verið að greiða niður kjötið um á þessu ári.
Erlendar lántökur eru hér upp á rúma 2 milljarða. Þetta er aðeins ógreidd ávísun á börn okkar lands sem þau eiga að standa undir í framtíðinni. Þetta skeður á sama tíma og yfirlýst stefna ríkisstj. er að draga úr erlendum lántökum, flestum fannst þó nóg um skuldastöðu þjóðarbúsins. Lækkun skatta á banka er eitt ótrúlegasta dæmið um skattalækkun. Ríkisstj. leggur til að sjúkir og aldraðir taki meiri þátt í læknis- og tannlæknakostnaði á sama tíma og hæstv. fjmrh. lýsir því yfir að bankarnir séu í þvílíkri fjármagnsklemmu að ekki veiti af að létta af þeim verulegum skattbyrðum.