19.02.1985
Sameinað þing: 50. fundur, 107. löggjafarþing.
Sjá dálk 3022 í B-deild Alþingistíðinda. (2489)
286. mál, kjör og starfsaðstaða framhaldskólakennara
Ólafur Þ. Þórðarson:
Herra forseti. Sú deila. sem hér hefur verið gerð að umtalsefni, er að því leyti til gömul að þeir ráðherrar, sem með þessi mál fara í dag hafa ekki raskað þeim hlutföllum sem verið hafa. Ég tel að Kjaradómur hafi með sínum úrskurði skapað það rými sem þarf til að hægt sé að ná samkomulagi og ég tel að unnið sé að því að leita lausnar í því máli. Ég er sannfærður um að það er öllum fyrir bestu, bæði stjórnendum landsins og þegnum, að þær meginreglur gildi að menn starfi innan ramma laganna eins og gjarnan var sagt hér á haustdögum. Því segi ég þetta að því hefur verið haldið á loft að svo gæti farið að menn ætluðu ekki að starfa innan ramma laganna. Ég fyrir mína parta tel að slík ákvörðun væri ákaflega vanhugsuð og gæti haft alvarlegar afleiðingar í för með sér fyrir fleiri en nokkurn grunar.
Ég vara við því að hér í þingsölum haldi menn æsingaræður á borð við það sem 10. landsk. þm. gerði áðan. Ég er ekki viss um að það sé gleymt að Alþb. var með menntmrh. Alþb. var með fjmrh. Leiðrétti hann hlut kennara gagnvart öðrum stéttum? Ég veit ekki til þess. Þó að svo hátt heyrist í þeirra herbúðum í dag er ekki víst að sé sagan skoðuð örlítið aftur í tímann komi í ljós að þeir hafi verið kennarastéttinni hagstæðari en aðrir.
Mér sýnist að það hafi farið þannig að fullmikið hafi borið á ódýrum tilraunum til árásar á þá tvo sjálfstæðisráðherra sem bera ábyrgð á þessum málum í dag. Ég vænti þess að þeir sem standa í þessari kjarabaráttu hugleiði það í fullri alvöru að það geti verið hollt að skoða hvort Alþb. hefur fylkt sér svo sterkt á bak við kennarastéttina til stuðnings þegar það hefur átt tök á því að verja þeirra mál.