04.06.1985
Sameinað þing: 91. fundur, 107. löggjafarþing.
Sjá dálk 5851 í B-deild Alþingistíðinda. (5200)
489. mál, fóstureyðingar
Hjörleifur Guttormsson:
Herra forseti. Það eru athyglisverðar upplýsingar sem komu hér fram frá hæstv. heilbrrh. Það er út af fyrir sig ekki óeðlilegt að spurt sé um framkvæmd þeirra laga sem hér voru sett fyrir 10 árum síðan og rýmkuðu mjög verulega, svo að vægt sé til orða tekið, rétt kvenna til þess að láta framkvæma fóstureyðingar.
Ég vil af þessu tilefni að fram komi af minni hálfu að ég tel að um þennan rétt eigi löggjafinn að standa vörð og fremur að hugsa til þess að rýmka hann heldur en þrengja. Réttur móður til þess hvort hún elur barn á að vera ríkur og ótvíræður að mínu mati. Ég tel að upplýsingar hæstv. ráðh. beri það með sér að íslenskar konur hafa kunnað að fara með þann rétt sem lög veita þeim í þessum efnum. Ráðh. vitnaði til þess að Ísland væri með mun færri skráðar fóstureyðingar en nágrannalöndin og það er ekki síst slíkur samanburður sem getur talist eðlilegur og haldbær í þessum efnum.
Þær upplýsingar og sú gagnrýni sem komið hefur fram á framkvæmd lagaákvæða í þessum efnum er að mínu mati óréttmæt og byggð á mjög villandi upplýsingum. Það kom fram í máli hæstv. ráðh., sem raunar allir vita, að fyrir setningu laganna frá 1975 var mikið um ólöglegar fóstureyðingar og raunar mikið af þeim framkvæmt erlendis á þeim konum sem gátu leitað læknisaðstoðar þar. Auðvitað ber að leggja áherslu á að öll framkvæmd þessara mála sé með þeim hætti að líf kvenna sé sem tryggast og gengið þannig frá að aðgerðir séu framkvæmdar við sem bestar læknisfræðilegar aðstæður.