26.11.1986
Efri deild: 15. fundur, 109. löggjafarþing.
Sjá dálk 1169 í B-deild Alþingistíðinda. (1007)
186. mál, Húsnæðisstofnun ríkisins
Stefán Benediktsson:
Frú forseti. Hv. 4. þm. Vesturl. gerði mér þann heiður að gera mína persónu að aðalatriði í þessum umræðum. Hann skaut gjörsamlega fram hjá marki því að auðvitað hefði ég talað miklu, miklu sterkar gegn þessu frv. ef ég hefði verið í framboði, ég tala ekki um ef ég hefði verið í framboði á Vesturlandi. En ég ætla að vona að Lúðvík hafi ekki heyrt til hans því að ekki voru það mín orð að það hefði verið byggt fyrir annað fé í Reykjavík en úti á landi og alls ekki voru það mín orð að atvinnuuppbygging á árum vinstri stjórnarinnar 1971-74 hefði verið eitthvað óeðlileg. Það var hv. 4. þm. Vesturl. sem ákvað það í ræðustól núna.
Hv. 5. landsk. þm. sagði það sem kannske segja þarf í þessu máli. Auðvitað verður að leita annarra leiða. Auðvitað vitum við að flm. sem og aðrir eru tilbúnir að leita annarra leiða, en það verður að nást um þær samstaða. Þessi jólagjafaleið er ekki fær. Það er ekki mannsæmandi, það er ekki virðingu landsbyggðarinnar samboðið, hvorki einstaklingum né samfélögum, að flytja fjármagn frá landsbyggðinni til Reykjavíkur, setja þar einhvern part af því í sjóð og senda það aftur sem ölmusur eða jólagjafir út á land. Það er fyrir neðan virðingu fólks. Auðvitað er eina leiðin til að leysa þetta að bæta aðstöðu landsbyggðarinnar gagnvart höfuðborginni.
Auðvitað hafa menn þegar bent á leiðir því til lausnar. Ég má minna á að á flokksþingi Alþfl. núna seinast var samþykkt sú leið að leggja til að sjálfstæði landsbyggðarinnar, þ.e. héraða, yrði aukið með þeim hætti að komið yrði á þriðja stjórnsýslustiginu. Þá eru menn að tala um að hætta þessum eilífu fjármagnstilflutningum og jólagjafarekstri héðan úr höfuðborginni, úr hinu miðstýrða stjórnkerfi, heldur halda fjármagninu, sem skapað er á hverju svæði, innan þess svæðis og nýta það þar íbúum hvers landsvæðis til eigin hagsbóta. Auðvitað er það sú leið sem á að fara, ekki þessi leið.
Ég efast ekki um að meiningin á bak við þetta er góð og hún er jákvæð. Ég ætla ekki að draga það í efa. En ég held að þessi leið sé gjörsamlega ófær og þá einkum og sér í lagi vegna þess að hún yrði aldrei fær öðruvísi en gert yrði að skilyrði að allt húsnæði á Íslandi væri í þjóðareign. En ég held að það sé ekki það sem flm. er að sækjast eftir. Nógu erfitt hefur þótt að tala um að landið væri í þjóðareign þó að allt íbúðarhúsnæði væri það ekki líka.