04.02.1987
Neðri deild: 40. fundur, 109. löggjafarþing.
Sjá dálk 2771 í B-deild Alþingistíðinda. (2598)
318. mál, Húsnæðisstofnun ríkisins
Hjörleifur Guttormsson:
Herra forseti. Ég hafði ekki ætlað mér að taka aftur til máls í þessari umræðu nú nema sérstakt tilefni gæfist til og síst þar sem hæstv. félmrh. gerir ráð fyrir því, ef ég hef skilið rétt ummæli sem féllu hér áðan, að rædd verði sérstaklega skýrsla hans byggð á áliti milliþinganefndar í húsnæðismálum nú innan tíðar. Þá gefst færi til að fjalla frekar um stöðu húsnæðismálanna og þau áhyggjuefni sem ég hef þó drepið á hér í fyrri ræðu minni við umræðuna.
En það er vegna ummæla hv. þm. Halldórs Blöndals hér áðan sem ég kveð mér nú hljóðs. Hann var að halda því fram að ég hefði misskilið það umboð og reyndar þá samþykkt sem gerð var í hv. félmn. Nd. 21. apríl s.l. og las upp úr nál. meiri hl. nefndarinnar á þskj. 1017, takmarkaði sig þar við vissa þætti. Ég vil vegna samhengis hafa hér yfir orð sem ég tók ekki eftir að hv. þm. færi með í sinni tilvitnun en kann þó að hafa verið að hann hafi nefnt það líka, en þar segir, með leyfi forseta:
„Um það er samkomulag í nefndinni að sú milliþinganefnd, sem skipuð var til að endurskoða húsnæðislöggjöfina fyrir ári, skuli halda áfram störfum eftir að þingi lýkur nú í vor og skila tillögum til ríkisstjórnarinnar nægilega snemma til þess að hægt verði að leggja frv. fram á haustþinginu. Í þessari milliþinganefnd eiga sæti fulltrúar allra þingflokkanna nema BJ sem kaus að draga fulltrúa sinn úr henni. Nefndin skilaði bráðabirgðaáliti nú í des. s.l. [þ.e. des. 1985] en störf hennar hafa legið niðri eftir að úrvinnsla þessa frv. hófst - að öðru leyti en því að hún átti þrjá fundi með þeirri nefnd sem það samdi. "
Síðan kemur sú tilvitnun sem hv. þm. hafði hér yfir og ég ætla ekki að endurtaka. Ég tel að af minni hálfu hafi ekki verið um neinn misskilning að ræða og geti varla ríkt um það neinn misskilningur, að með samkomulaginu í meiri hl. félmn. í fyrravor var gert ráð fyrir því að unnar yrðu tillögur til ríkisstjórnarinnar nægilega snemma til að hægt yrði að leggja frv. fram á haustþinginu varðandi þau atriði sem síðan eru tilgreind í tíu tölusettum liðum í nál. Ég tel það grófa mistúlkun af hálfu hv. þm., með fullri virðingu fyrir honum, að reyna að ganga fram hjá þessu atriði því þetta er auðvitað kjarnaatriði. Þarna skuldbindur ríkisstjórnin sig til þess að leggja fram frv. á haustþinginu, sem reyndar er nú liðið og ekkert frv. kom, svo að það er ekki að ástæðulausu að við stjórnarandstæðingar erum að benda á það að ríkisstjórnin hafi algjörlega brugðist varðandi stóra þætti í þessum málum, sem tengdust afgreiðslu frv. um húsnæðismál í fyrravor, sem voru vissulega mikilvæg atriði. Ég ætla ekkert að vera að draga úr gildi þeirrar löggjafar sem þá var samþykkt og þeirra breytinga þó að ýmsir annmarkar hafi komið þar fram sem bent var á af ýmsum þm. í umræðum að hætta væri á að kæmu upp, m.a. það að fjárhagsdæmið væri ekki rétt fyrir lagt á þeim tíma og ekki reiknað til enda. Um þetta ætla ég ekki nú að ræða frekar.
Ég tel það þó mikið mál og stórmál að það skuli hlaupið frá því af ríkisstjórninni á þessu kjörtímabili að taka á hinum félagslega þætti íbúðamálanna sem skiptir að mínu mati enn meira máli en einkaeignarréttarformið, svo gott sem það getur verið fyrir þá sem það vilja nota. En á meðan menn ekki taka á húsnæðissamvinnufélögum með löggjöf og búseturéttarfyrirkomulagi með löggjöf og ganga þannig frá þeim málum að hægt sé að nýta þau form í sambandi við íbúðir í landinu, þá eru menn ekki komnir nema tæplega hálfa leið vil ég segja, til sæmilegrar lausnar í þessum málum.