16.03.1987
Neðri deild: 66. fundur, 109. löggjafarþing.
Sjá dálk 4321 í B-deild Alþingistíðinda. (4075)
420. mál, Innheimtustofnun sveitarfélaga
Guðrún Helgadóttir:
Herra forseti. Ég held að það séu fleiri syfjaðir en sá hv. þm. sem hér stendur því að ekki trúi ég að þetta sé versta ræða sem hefur heyrst í þingsölum. Ég hef heyrt margar verri og meira að segja fyrr að degi.
En ég vil aðeins segja hv. þm. Ólafi Þ. Þórðarsyni að mér er alveg ljóst að sjálfstæðir atvinnurekendur geta auðvitað nýtt sér þetta. Nú hef ég engar sannanir fyrir því að það sé tilfellið og ég veit ekki til þess að á því hafi farið fram nokkrar rannsóknir svo að það er fullyrðing sem mér þykir í meira lagi hæpin fyrir hönd þeirrar stéttar. En við kippum okkur ekkert upp við það. Mörg önnur löggjöf í landinu býður upp á það. Við getum tekið skattalöggjöfina og hvað sem er. Auðvitað eru þeir menn í aðstöðu til að draga að greiða skuldir sínar. Þeir eru í betri aðstöðu til þess en aðrir menn í þjóðfélaginu. En ég held að í velflestum tilvikum séu þeir ekkert verri greiðendur meðlaga barna sinna en annað fólk og hef enga ástæðu til að hafa miklar áhyggjur af þeim. Ég tel að það fari ekkert á milli mála að þeim svíður sárast undan þessu dráttarvaxtaákvæði sem erfiðast eiga um vik að borga vegna lágra launa eða annarra bágra félagslegra aðstæðna. Ég vil ekki fela fulltrúa sem hæstv. félmrh. skipar, trúlega úr starfsliði ráðuneytisins, og einhverjum fulltrúum sveitarfélaganna að meta þær í hverju tilviki. Þannig vil ég ekki ganga frá þessu. Ef þessi heimild verður veitt Innheimtustofnun sveitarfélaga held ég að það væri miklu nær að fela fagfólki t.d. innan Tryggingastofnunar ríkisins að meta hverjir ættu þá að njóta þessarar undanþágu, en aldeilis ekki stjórn Innheimtustofnunar sveitarfélaga.