15.03.1988
Neðri deild: 70. fundur, 110. löggjafarþing.
Sjá dálk 5774 í B-deild Alþingistíðinda. (3897)
Framlagning stjórnarfrumvarpa
Sverrir Hermannsson:
Herra forseti. Þetta er einkennileg umræða um þingsköp sem ég ætla nú ekki að blanda mér mikið í. Maður skyldi ætla að hv. þm. Hjörleifur Guttormsson hefði áhuga á, úr því sem hann brýtur upp á þessu máli, að fá greinileg svör við því sem honum leikur hugur á að fá upplýst um stjórn þingsins og afgreiðslu mála. En það er ekki þannig til þessarar umræðu stofnað að svo sé að sjá, því ella hlyti hann að hafa vakið máls á þessu í Sþ. þar sem aðalverkstjóri þingsins er, forseti sameinaðs þings, og gert ráðstafanir til þess að þeir sem að öðru leyti stjórna aðallega verklaginu, ráðherrar, og þá fyrst og fremst hæstv. forsrh., væru til staðar að sitja fyrir svörum. Þess vegna er það að þetta er auðvitað ekkert nema af því að það eru kannski svo fá mál á dagskrá núna og hv. þm. er málþola að hann verður að hrinda frá sér öndinni með einhverjum hætti. En svo er þess að geta, og gæti nú hv. 2. þm. Austurl. flett upp í gömlum blöðum sem hann á áreiðanlega vandlega skrásett allt saman hjá sér, hvernig það hefur yfirleitt verið á liðnum árum um afgreiðslu boðaðra mála hjá hæstv. fyrrverandi ríkisstjórnum. Mála sannast er að nákvæmar er ekki unnið að þeim sökum en svo að menn vilji hafa allan vara á og tilkynna gjarnan meira en minna af málum sem gera megi ráð fyrir að komi fyrir hið háa Alþingi. Og það er af hinu góða að minni hyggju. Ég minnist þess að þannig var það þá tíð sem ég þekkti best til þessara mála að mjög mörg og miklu fleiri mál voru tilkynnt eða það var, svo maður geti orðað það, aðvörun til Alþingis um að menn mættu gera ráð fyrir flutningi þingmála eins og þar var tekið fram, en fjarri því að sæju þau öll dagsins ljós. Þannig var þetta svo lengi sem ég man eftir. Og hv. þm. gæti sérstaklega upplýst okkur kannski um hvernig það var á hverju ári í þeim ríkisstjórnum, sem hann hafði best kynni af, um þessa skilagrein, ef menn vilja sérstaklega fara að ræða þessi atriði sem eru ekki í sjálfu sér merkileg og ættu, eins og ég segi, að ræðast með öðrum hætti þá, ef mönnum er fullkomin alvara um að fá skýra grein gerða fyrir því hvernig vinnubrögðum skuli háttað og lok starfa á þessu þingi kynnu að verða.
Á þessu vildi ég aðeins vekja athygli, en kynni svo til að bera, hæstv. forseti, að ég hefði áhuga á að fá rækilegt yfirlit um stöðu mála, en það verður ekki gert með þessum hætti, sem er sýndarmennskan einber, að skipuleggja ekki umræðuna með öðrum hætti og eins og ég gat um í upphafi orða minna.