15.03.1911
Neðri deild: -1. fundur, 22. löggjafarþing.
Sjá dálk 546 í B-deild Alþingistíðinda. (1056)

87. mál, fjáraukalög 1910 og 1911

Sigurður Sigurðsson:

Eg hefi leyft mér með ráði fjárlaganefndar að koma fram með viðaukatillöguna á þingskjali 224. Tillagan fer fram á, að landssjóður taki að sér greiðslu á eftirstöðvum af láni til Sogsbrúarinnar, en sem nú hvílir á Grímsneshreppi. Brúin var bygð 1905 og kostaði 16697 kr., þar af tók Grímsneshreppur hinn forni að sér að greiða ? hluta eða kr. 5565.33. Brúin er á flutningabraut. Nú kveða vegalögin frá 22. nóv. 1907 á um, að eftirstöðvar af lánum þeim, er sýslusjóðir hafa fengið eða tekið ábyrgð á, til brúa eða vegagerða á flutningabrautum, skuli falla niður, og að landssjóður taki að sér greiðslu á þeim. Með því nú að lán þetta til Sogsbrúarinnar er hreppslán, en ekki sýslufélagslán, þá hefir stjórnarráðið ekki séð sér fært að láta það falla niður. Hins vegar álítur stjórnarráðið og landsverkfræðingurinn, að landssjóður eigi að taka að sér greiðslu á eftirstöðvum þessa láns. Lánið hvílir nú á hreppnum og hefir hann greitt af því svo mikið, að eftirstöðvar þess eru nú kr. 4333.33. Auk þess hefir hann greitt vexti af því til 25. apríl þ. á. Tillagan fer að eins fram á, að landssjóður taki að sér greiðslu á þessum eftirstöðvum ásamt vöxtum frá 25. apríl þ. á. Þetta er bæði sanngjörn og sjálfsögð krafa, þar sem að brúin liggur nú á flutningabraut. Landsverkfræðingurinn hefir lagt það til, að landssjóður greiði þetta smám saman. En eg legg enga áherzlu á, hvort landssjóður greiðir þetta smám saman eða alt í einu. Aðalatriðið er, að hann taki að sér greiðslu á þessum eftirstöðvum ásamt vöxtum. Eg þarf ekki að útskýra þetta frekar fyrir háttv. deildarmönnum, því eg veit að þeim hefir skilist, að hér er um mjög sanngjarna kröfu að ræða, og vona eg þess vegna, að deildin samþykki tillöguna.