01.05.1911
Efri deild: -1. fundur, 22. löggjafarþing.
Sjá dálk 247 í B-deild Alþingistíðinda. (108)
111. mál, fjárlög 1912-1913
Steingrímur Jónsson:
Eg hefi nokkuð að athuga við ræðu háttvirts þingmanns Vestur-Ísfirðinga. Þar sem hann ber fyrir sig bréf Forbergs, þá sannfærir það mig ekki.
Eg hefi alt af haldið því fram, að tillag Ísafjarðarsýslu væri of lágt. Þingeyingar máttu borga 33%, og eftir því hefðu þeir átt að greiða 25 þúsundir króna. Það er aðgætandi, að koparþráðurinn er ekki kominn enn, en þá verður kostnaðurinn miklu meiri, og síminn borgar sig ekki eins vel. Aðrar sýslur hlytu þá einnig að krefjast endurgreiðslu og það með meiri rétti.
Þá er um botnvörpusektirnar.
Þegar eg sá í dönsku fjárlögunum, að talað var um tillag frá Íslandi til strandvarnanna, þá þótti mér vænt um að sjá það. Þessvegna var eg líka glaður, er eg sá, að það var tekið upp í stjórnarfrumvarpið.
Um skyldu okkar til þess er ekki til neins að deila.
Eg sagði ekki, að Danir mundu kalla aftur skipið algerlega, þó þeir fengju ekki þennan hluta af sektunum, en í notum þessara sekta láta þeir varðskipið vera hér 12 mánuði, í stað þess sem það var 6 mánuði áður, og þar sem það varð að samkomulagi að þetta yrði greitt til Dana, þá bygðu þeir nýtt skip til þessara strandvarna, sem þeir geta illa notað til annars.
Ef þingið kippir burt slíkum fjárveitingum, þá verður það til þess að gera starf okkar svo lítilmótlegt.
Að danska pressan ráðist nokkuð á okkur, er ekki rétt; hún gerir það ekki að jafnaði. Ég hefi ekki séð nema eina slíka grein og hún er í Riget nú nýskeð, eftir Knud Berlin. En við höfum einnig nóg af slíkum greinum í garð Dana. Menn muna víst eftir „kartnaglar“-greininni, sem stóð í einu blaði hér. Við höfum ekki verið varkárir þar.