05.05.1911
Efri deild: -1. fundur, 22. löggjafarþing.
Sjá dálk 754 í B-deild Alþingistíðinda. (499)
130. mál, tollalög
Lárus H. Bjarnason:
Eg er háttv. meiri hluta nefndarinnar sammála um það, að breytingartillagan hefði útvegað áreiðanlegan tekjuauka, sem sá kostur er og á, að hann er auðveldur innheimtu. En tollur á kaffi og sykri er nú orðinn svo hár, að mér finst ógerlegt að fara lengra á þeirri leið, en farið er í frumvarpinu, enda kemur þessi tollur þar harðast niður, er sízt skyldi, kemur þeim verst, er fátækastir eru, þeim sem búa við sjávarsíðuna. Þar mega þessar vörur heita orðnar nauðsynjavörur. Enn verður að gæta þess, að þessi tollhækkun er gerð að þjóðinni fornspurðri. En ef þjóðin á nokkru máli að ráða, þá er það þau atriði, á hvern hátt og hve mikið hún vill gjalda í skatta. Eg er því meiri tollhækkun á þessum vörum, kaffi og sykri, mótfallinn, enda er það ekki okkar minni-hlutamanna á alþingi að benda á tekjuauka handa landsjóði. Í gær voru fjárlögin, eins og háttv. þingdeildarmenn vita, til einnar umræðu í neðri deild, og þar voru útgjöldin aukin nálægt 100 þús. kr. Þar af átti minni hlutinn að eins þátt í 600 kr. á fjárhagstímabilinu, ellistyrk til gamals þingmanns. Að öðru leyti átti „Sjálfstæðisfl.“ svo kallaði alla hækkunina. Einn meiri-hlutaþingmaður, þm. Rvík, fór fram á 104,500 kr. hækkun. Það er því skylda þeirra, sem gjöldin auka svona gífurlega, að fylla þessa hít. Það er enganveginn vegna væntanlegra kosninga innan skamms, að eg er þessari tollhækkun mótfallinn, heldur af því, að tollurinn yrði að minni ætlun með því móti of hár.