02.08.1912
Neðri deild: -1. fundur, 23. löggjafarþing.
Sjá dálk 170 í B-deild Alþingistíðinda. (644)
18. mál, æðsta umboðsstjórn landsins
Ráðherrann (H. H.):
Hv. frsm. (L. H. B.) sagði áðan að það væri ómögulegt að maður, sem tæki aftur við embætti, eftir að hafa verið ráðherra, héldi jafnframt ráðherraeftirlaunum. En eftir því sem þetta nýja frv. er orðað, sýnist það einmitt liggja beint við, að skilja svo. Og það væri enganvegin óhugsanlegt, að það væri tilgangur hv. flutningsmanns. Það geta verið ýmsar ástæður til þess að maður sem verið hefir í ráðherrastöðu fengi sérstaka ívilnun í þessu efni. Það eykur honum kostnað eftir á að hafa gegnt ráðherraembættinu. Í Ameríku veit eg að til tals hefir komið að veita fyrverandi ráðherrum og forsetum há eftirlaun, einmitt af því fólk ætlast til alls annars og meira af þeim eftir að þeir hafa gegnt þeim embættum, og mætti láta sér detta í hug, að líkt kynni að hafa vakað fyrir formælendum þessa frumvarps.
Í öllu falli er það víst, að eftir því sem orðin liggja til í 2. lið 1. greinar frv., verða menn, sem flytjast úr eftirlaunaembætti yfir í ráðherraembætti, og gegna því stutta stund, miklu betur settir til eftirlauna eftir þessu nýja frv., er læst þó vera sparnaðarfrumvarp, heldur en þeir mundu vera í mörgum tilfellum eftir núgildandi lögum, því að þeir eiga að fá eftirlaun eftir tvö embætti, fyrst eftir sitt fyrra embætti og síðan í aukagetu 1.000 kr. eftir ráðherraembættið. Það er ekki nokkur vegur til að skilja orð frumv. öðruvísi.
Það er ekki til neins að neita því, að frágangurinn á frumvarpinu er afleitur, og frv. yfir höfuð óþarft.