20.08.1913
Neðri deild: 39. fundur, 24. löggjafarþing.
Sjá dálk 1516 í C-deild Alþingistíðinda. (1058)
108. mál, strandferðir
Magnús Kristjánsson:
Eg er samgöngumálanefndinni þakklátur fyrir það sem hún hefir gert í þessu máli. Nú er þó fenginn grundvöllur til að ræða málið á. Aftur á móti er álitamál, hvort alt, sem hún hefir gert í þessu máli, er óaðfinnanlegt, enda er heldur ekki við því að búast. vegna staðhátta hljóta allar samgöngur hér á landi að verða dýrar í samanburði við efnahag þjóðarinnar; það er því eigi við því að búast, að úr samgöngumálunum ráðist vel á örstuttum tíma. Það er eitt atriði, sem eg held að nefndin hafi verið nokkuð bjartsýn á. Hún heldur því fram, að strandferðir með tveim skipum geti borið sig jafnvel þegar í atað, meira að segja geti orðið hagnaður að þeim. Eg álít að varla sé hægt að reka þær nema ræð talaverðum fjárframlögum úr landssjóði. Það þarf að minsta kosti ekki að ganga gruflandi að því, að enginn hagnaður mundi verða við útgerðina.
Þá kem eg að því, sem aðallega kom mér til að standa upp. Eg álít nefnilega mikið vafamál, hvort rétt sé að vera að hugsa um 2 skip til strandferðanna. Eg álit, að 1 skip mundi nægja fyrst í stað til þess að annast ferðirnar, ef niðurstaðan yrði sú í þinginu að styrkja flóabátana til þess að halda uppi reglulegum ferðum. Réttara fyrst mér vera, að styrkja flóabátana sæmilega, því þá þurfa strandferðaskipin ekki að koma á eins margar hafnir. Með því móti ættu ferðirnar að geta borið sig. Hitt er ekki líklegt, að þær beri sig nokkurn tíma meðan skipin þurfa að krækja inn á hverja Vík.
Eg nefni þetta að eins til þess að benda háttv. nefnd á, hvort henni fyndist ekki rétt að taka þetta til íhugunar.
Eg hefi hugsað mér, að flóabátarnir mundu þurfa sex: á Faxaflóa, á Breiðafjörð, á Vestfirði og Strandirnar, að nokkru leyti á Húnaflóa, á Eyjafjörð, sem þá gengi milli Sauðarkróka og Raufarhafnar, á Seyðisfjörð, sem ætti að ganga milli Fáskrúðafjarðar og Langaness. Um það, á hvern hátt að helzt yrði bættar samgöngur á suðausturströndinni, er eg ekki viðbúinn að tala í þetta sinn, til þess vantar mig kunnugleika, enda eru hér aðrir menn, sem færir munu um að leggja eitthvað til máls um það. En eins og eg þegar hefi sagt, eru þetta að eins lauslegar bendingar. Aðalatriðið fyrir mér er sú spurning, hvort ekki megi spara annað strandferðaskipið. Eg skal ekki tefja tímann meira í bráð, en að eins biðja háttv. nefnd að taka þetta til íhugunar.