13.09.1915
Neðri deild: 59. fundur, 26. löggjafarþing.
Sjá dálk 1706 í B-deild Alþingistíðinda. (2414)
140. mál, heimild til dýrtíðarráðstafana
Guðmundur Hannesson:
Mjer er það ekki ljóst, að verðhækkunarskatturinn standi í beinu sambandi við hjálp til fátækra. Á það er hvergi minst í frumv. Annað mál er það, að að fyrir löngu eru samþykt af þinginu lög, er heimila stjórninni að nota fje úr landssjóði, og taka 1 miljón króna lán, til þess að kaupa fyrir nauðsynjavöru, ráðstafa henni og selja. Þessi lög eru mjög víðtæk, og vitanlega má nota þau til þess, að verja þessu fje til dýrtíðarhjálpar, ef nauðsyn krefur. En verðhækkunarskatturinn rennur í landssjóð, og kemur dýrtíðarhjálp ekki neitt við, fremur en aðrar tekjur, sem þangað renna, að öðru leyti en því, að landssjóður verður að greiða þau gjöld, er þarf að borga vegna dýrtíðarinnar. Hvað frv. það, er hjer liggur fyrir, snertir, get jeg ekki fallist á þau orð háttv. þm. Dal. (B. J.), að það sjeu að eins látalæti. Jeg get ekki skoðað það sem látalæti, ef bærinn leggur á okkur háttv. þm. Dal. (B. J.), eitthvert gjald, til þess að styrkja fátæklinga, og þann styrk á ekki að skoða sem sveitarstyrk. Mjer finst frumv. vera til bóta og mun greiða atkvæði með því.