01.09.1915
Neðri deild: 48. fundur, 26. löggjafarþing.
Sjá dálk 1870 í B-deild Alþingistíðinda. (2560)
121. mál, þegnskylduvinna
Sigurður Sigurðsson:
Jeg skal lofa því, að verða ekki langorður. Mig langar til þess að spyrja að því, hvort nokkur hafi athugað, hvað þessi atkvæðagreiðsla mundi kosta. Í öðru lagi vil jeg geta þess, að jeg tel að betur hefði farið á því, að þessi atkvæðagreiðsla hefði náð til allra manna, sem komnir eru til vits og ára. (Sveinn Björnsson: Menn geta nú verið nokkuð gamlir, þó þeir sjeu ekki komnir til vits). Jeg skal geta þess, að þetta mál hefir verið mikið rætt á ungmennafjelagsfundum. Jeg hefi verið á mörgum fundum, þar sem mál þetta hefir verið til umræðu, og alstaðar hafa flestir eldri mennirnir verið á móti því, en yngri mennirnir því meðmæltir. Þess vegna hefði jeg helst kosið, að allir, sem orðnir eru 18 ára, fengju að greiða atkvæði um málið. Jeg verð að segja það, að þetta er mjög merkilegt mál. Hitt má vel vera, að ekki verði gott að koma því í framkvæmd, svo í lagi sje, og eitt er jeg viss um, að þegnskylduvinna verður aldrei framkvæmd á þann hátt, sem háttv. 1. þm. Húnv. (G. H.) talaði um. Það, sem unnið er að, verður að vera eign hins opinbera, og undir yfirumsjón stjórnarinnar, en ekki fyrir einstaka menn. Annars skal jeg ekki fara út í það, að ræða málið frekar en gjört hefir verið.
Jeg tel það rjett, að reyna, hvernig atkvæðagreiðsla fer um þetta mál. Það er nógu fróðlegt að sjá, hvernig henni reiðir af, og því mun jeg greiða atkv. með tillögunni. En hræddur er jeg um, að atkvæðagreiðslan muni ekki ganga að óskum þeirra manna, sem umfram alt vilja fá þegnskylduvinnu hjer á landi komið á.