23.05.1918
Neðri deild: 29. fundur, 29. löggjafarþing.
Sjá dálk 1245 í B-deild Alþingistíðinda. (1340)
15. mál, útibú í Vestmannaeyjum
Bjarni Jónsson:
Jeg ætla að leyfa mjer að segja örfá orð um brtt. litla, sem jeg hefi komið með. Jeg veit ekki, hver verður frsm. að þessu máli hjer í deildinni, en vildi þó leyfa mjer að geta þess, að jeg tel fyrir mitt leyti sjálfsagt, að þessi till. verði samþ., því að Vestmannaeyingum er þörf á að hafa útibú hjá sjer; þeir þurfa oft að inna mikil gjöld af höndum, en eiga örðugast með að ná til annara. staða.
Þetta er einnig landseti landssjóðs og besti landsetinn hjer á landi, og sjálfsagt að gera honum alt til þægðar, og þar á meðal þetta. En brtt. mín er um það, að í staðinn fyrir ljótt orð, sem er í till., komi útibú. Það er einkennilegt hjer á landi, að menn vilja brjóta tennur á svo ljótu orði sem „útbú“, þar sem til er enn þá gamalt orð sömu merkingar, útibú. Mjer segja lærðustu menn, að orðið „útbú“ komi fyrir á einum stað í Eglu, en annarsstaðar ekki. Þó er þess að geta, að orðmynd þessi finst ekki í orðabókum, svo sem Fritzner, og vil jeg halda því fram, að annaðhvort sje það prentvilla í útgáfunni eða þá ritvilla í handritinu. (E. A.: Eða vitlaust lesið). Vitlaust lesið varla. Það er ósköp ótrúlegt, að nauðsynlegt sje að búa til orð, sem fara illa í eyrum. Nú er það svo, að erfitt er að segja b á eftir t; því hefir verið höfð myndin „úti“ þar, hvort sem það er til hljóðfegurðar eða það fer saman við að búið er úti, en hefir ekki neina stefnu út, svo að jeg hygg nú, að vel geti komið til greina fyrir hæstv. forseta að taka þetta sem hverja aðra leturbreytingu, sem ekki þurfi að ganga til atkv. um. Jeg skal líka geta þess, að till. um útibú á Siglufirði hefir nýlega gengið gegnum báðar deildir, og var þar höfð myndin útibú.
Skal jeg svo ekki fjölyrða meir um þetta, en vona, að það verði skoðað sem leturbreyting.